วันเสาร์ สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรรมดา

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 9:14-17)                                                       

เวลานั้น บรรดาศิษย์ของยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง เข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “ทำไมพวกเราและพวกฟาริสีจำศีลอดอาหาร แต่ศิษย์ของท่านไม่จำศีลเลย” พระองค์ทรงตอบว่า “ผู้รับเชิญมาในงานแต่งงานจะโศกเศร้าหรือขณะที่เจ้าบ่าวยังอยู่กับเขา แต่จะมีวันหนึ่งที่เจ้าบ่าวจะถูกแยกไป วันนั้นเขาจะจำศีลอดอาหาร ไม่มีใครนำผ้าใหม่ไปปะเสื้อเก่า เพราะผ้าใหม่ที่นำมาปะเสื้อเก่านั้นจะหดตัว ทำให้รอยขาดมากกว่าเดิม ไม่มีใครใส่เหล้าองุ่นใหม่ลงในถุงหนังเก่า เพราะถุงหนังจะขาด เหล้าองุ่นจะรั่วและถุงหนังจะเสียหายไปด้วย แต่เขาย่อมใส่เหล้าองุ่นใหม่ลงในถุงหนังใหม่และทั้งสองอย่างจะไม่เสียหาย”

มธ 9:14-17 บ่อยครั้งการจำศีลอดอาหารมักจะไม่เป็นไปตามจุดประสงค์ที่แท้จริง (ศิษย์ของยอห์นกับชาวฟาริสีจะจำศีลอดอาหารแม้ในวันที่ธรรมบัญญัติมิได้กำหนดไว้ โดยหวังว่าความศรัทธาเช่นนี้จะทำให้วันขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเร็วขึ้น) พระคริสตเจ้าได้ทรงแนะนำว่า การจำศีลอดอาหารต้องควบคู่ไปกับสภาพภายในจิตใจที่เหมาะสม พระคัมภีร์ได้สอนถึงคุณค่าของการจำศีลอดอาหารว่าเป็นหนทางสู่ความศักดิ์สิทธิ์และการใช้โทษบาป  มีทั้งเวลาแห่งการจำศีลอดอาหารและเวลาสำหรับการเฉลิมฉลอง  พระศาสนจักรแสดงความตระหนักถึงสิ่งนี้ในกฎของการจำศีลอดอาหาร และโดยกำหนดให้อดอาหารก่อนการรับศีลมหาสนิท

“ท่านทั้งหลายจงรับไปกินเถิด” – การรับศีลมหาสนิท

  CCC ข้อ 1387 บรรดาผู้มีความเชื่อจะต้องอดอาหารตามที่มีกำหนดไว้ในพระศาสนจักรของตนเป็นการเตรียมตัวอย่างเหมาะสมเพื่อรับศีลนี้ การวางตน (กิริยาท่าทาง เสื้อผ้า) จะแสดงออกถึงความเคารพ ความสง่า และความยินดีของช่วงเวลาที่พระคริสตเจ้าทรงเป็นแขกรับเชิญของเรา

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)