วันอาทิตย์สัปดาห์ที่ 14 เทศกาลธรรมดา ปี A สมโภชนักบุญเปโตรและเปาโล อัครสาวก

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 16 : 13-19)

เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงเขตเมืองซีซารียาแห่งฟีลิปและตรัสถามบรรดาศิษย์ว่า “คนทั้งหลายกล่าวว่าบุตรแห่งมนุษย์เป็นใคร” เขาทูลตอบว่า “บ้างกล่าวว่าเป็นยอห์นผู้ทำพิธีล้าง บ้างกล่าวว่าเป็นประกาศกเอลียาห์ บ้างกล่าวว่าเป็นประกาศกเยเรมีย์หรือประกาศกองค์ใดองค์หนึ่ง”

     พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านล่ะคิดว่าเราเป็นใคร” ซีโมน เปโตรทูลตอบว่า “พระองค์คือพระคริสตเจ้า พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงชีวิต” พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านเป็นสุขเพราะไม่ใช่มนุษย์ที่เปิดเผยให้ท่านรู้ แต่พระบิดาเจ้าของเราผู้สถิตในสวรรค์ทรงเปิดเผย เราบอกท่านว่า ท่านคือศิลาและบนศิลานี้ เราจะตั้งพระศาสนจักรของเรา ประตูนรกจะไม่มีวันชนะพระศาสนจักรได้ เราจะมอบกุญแจอาณาจักรสวรรค์ให้ ทุกสิ่งที่ท่านจะผูกบนแผ่นดินนี้ จะผูกไว้ในสวรรค์ด้วย ทุกสิ่งที่ท่านจะแก้ในแผ่นดินนี้ ก็จะแก้ในสวรรค์ด้วย”

มธ 16 : 16-17 ในพระวรสารของนักบุญมัทธิว ซีโมนเปโตรเป็นคนแรกในบรรดาอัครสาวกที่ได้กล่าวยืนยันว่า พระเยซูเจ้าคือพระเมสซียาห์ พระบุตรของพระเจ้า ผู้ทรงชีวิต นี่คือความจริงที่สำคัญของความเชื่อซึ่งพระบิดาทรงเปิดเผยให้แก่ท่านผ่านทางพระจิต

Ccc ข้อ 50 มนุษย์ที่ใช้เหตุผลตามธรรมชาติ อาจรู้จักพระเจ้าได้อย่างมั่นใจโดยเริ่มจากผลงานต่างๆ ของพระองค์ แต่ก็ยังมีวิธีอื่นที่จะรู้จักพระเจ้าได้อีก วิธีการนี้มนุษย์ไม่อาจเข้าถึงได้เลยอาศัยพลังความสามารถของตนเท่านั้น วิธีการเช่นนี้ได้แก่ การเปิดเผยของพระเจ้า พระเจ้าทรงตัดสินพระทัยโดยอิสระที่จะทรงเปิดเผยและประทานพระองค์แก่มนุษย์ พระองค์ทรงทำเช่นนี้โดยทรงเปิดเผยพระธรรมล้ำลึกของพระองค์ ทรงมีแผนการแสดงพระทัยดีมาตั้งแต่นิรันดรในพระคริสตเจ้าสำหรับมวลมนุษย์ ทรงเปิดเผยแผนการนี้อย่างสมบูรณ์เมื่อทรงส่งพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา พระบุตรสุดที่รัก และพระจิตเจ้ามาให้เรา

วันเสาร์สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรมดา (ปีคู่)

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 9:14-17)

เวลานั้น บรรดาศิษย์ของยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง เข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “ทำไมพวกเราและพวกฟาริสีจำศีลอดอาหาร แต่ศิษย์ของท่านไม่จำศีลเลย” พระองค์ทรงตอบว่า “ผู้รับเชิญมาในงานแต่งงานจะโศกเศร้าหรือขณะที่เจ้าบ่าวยังอยู่กับเขา แต่จะมีวันหนึ่งที่เจ้าบ่าวจะถูกแยกไป วันนั้นเขาจะจำศีลอดอาหาร ไม่มีใครนำผ้าใหม่ไปปะเสื้อเก่า เพราะผ้าใหม่ที่นำมาปะเสื้อเก่านั้นจะหดตัว ทำให้รอยขาดมากกว่าเดิม ไม่มีใครใส่เหล้าองุ่นใหม่ลงในถุงหนังเก่า เพราะถุงหนังจะขาด เหล้าองุ่นจะรั่วและถุงหนังจะเสียหายไปด้วย แต่เขาย่อมใส่เหล้าองุ่นใหม่ลงในถุงหนังใหม่และทั้งสองอย่างจะไม่เสียหาย”

มธ 9:14-17 บ่อยครั้งการจำศีลอดอาหารมักจะไม่ เป็นไปตามจุดประสงค์ที่แท้จริง (ศิษย์ของยอห์นกับชาวฟาริสี จะจำศีลอดอาหารแม้ในวันที่ธรรมบัญญัติมิได้กำหนดไว้ โดยหวังว่าความศรัทธาเช่นนี้จะทำให้วันขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเร็วขึ้น) พระคริสตเจ้าได้ทรงแนะนำว่า การจำศีลอดอาหารต้องควบคู่ไปกับสภาพภายในจิตใจ ที่เหมาะสม พระคัมภีร์ได้สอนถึงคุณค่าของการจำศีลอดอาหารว่าเป็นหนทางสู่ความศักดิ์สิทธิ์และการใช้โทษบาป  มีทั้งเวลาแห่งการจำศีลอดอาหารและเวลาสำหรับการเฉลิมฉลอง  พระศาสนจักรแสดงความตระหนักถึงสิ่งนี้ในกฎของการจำศีลอดอาหาร และการกำหนดให้มีการอดอาหารก่อนที่จะรับศีลมหาสนิท

Year of the Bible

Read it - Study it - Pray it - Live it

พระคัมภีร์ (Bible) คือ

• หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่า “พระคัมภีร์” มีคุณสมบัติที่ดีมากมาย

• ห้องสมุดของพระเจ้า

• ความจริงเสมอและตลอดไป

• ไม้เท้าพยุงสำหรับผู้เดินทาง

• แสงสว่างสำหรับผู้ที่อยู่ในความมืดมน

• ที่พักสำหรับผู้แบกภาระหนัก

อำนาจสอนของพระศาสนจักร (Magisterium Ecclesiae)

85 “หน้าที่ที่จะตีความหมายพระวาจาของพระเจ้าที่บันทึกไว้และที่ได้รับถ่ายทอดต่อกันมาทางวาจาได้อย่างถูกต้องนั้น พระศาสนจักรผู้มีอำนาจสอนเท่านั้นได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่นี้และใช้อำนาจนี้ในพระนามของพระเยซูคริสตเจ้า”  ซึ่งได้แก่พระสังฆราชที่มีความสัมพันธ์กับพระสังฆราชแห่งกรุงโรมผู้สืบตำแหน่งของนักบุญเปโตร

คริสต์ศาสนา

คริสต์ศาสนา (อังกฤษ : Christianity)  เป็นศาสนาแห่งความรัก เพราะพระเจ้าทรงรักมนุษย์ ทรงรักประชากรของพระองค์ ศาสนาคริสต์เป็นศาสนาที่นับถือศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียว เชื่อว่าพระเจ้าเป็นผู้สร้างโลกและทุกสิ่งทุกอย่างรวมถึงมนุษย์ เมื่อ 6,000 ปีก่อน  พระเจ้าคือพระยาห์เวห์ (นิกายโรมันคาทอลิก, นิกายออร์โธดอกซ์) หรือ พระยะโฮวา (นิกายโปรเตสแตนต์) มีพระเยซูคริสต์เป็นศาสดา คริสต์ศาสนาเชื่อในพระเจ้าหนึ่งเดียวซึ่งดำรงในสามพระบุคคล ในพระลักษณะ “ตรีเอกภาพ” หรือ “ตรีเอกานุภาพ” (Trinity) คือพระบิดา พระบุตร และพระจิต (พระวิญญาณบริสุทธิ์) มีพระคัมภีร์คือ พระคริสตธรรมคัมภีร์ หรือ คัมภีร์ไบเบิล (The Bible) ศาสนาคริสต์มีผู้นับถือทั้งหมด 2,500 ล้านคน ถือว่าเป็นศาสนาที่มีจำนวนผู้นับถือมากที่สุดในโลก

2คร. 1:5 ​เรา​ได้​รับ​การ​ทรมาน​ร่วม​กับ​พระ​คริสต​เจ้า​มาก​ฉันใด เรา​ก็ได้​รับ​กำลังใจ​เดชะ​พระ​คริสต​เจ้า​มาก​ฉันนั้น

วันศุกร์สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรมดา (ปีคู่)

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญยอห์น (ยน 20:24-29)

เวลานั้น โทมัส ซึ่งเรียกกันว่า “ฝาแฝด” เป็นคนหนึ่งในบรรดาอัครสาวกสิบสองคนไม่ได้อยู่กับอัครสาวกคนอื่นๆ เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมา ศิษย์คนอื่นบอกเขาว่า “พวกเราเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว” แต่เขาตอบว่า “ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ และไม่ได้เอานิ้วแยงเข้าไปที่รอยตะปู และไม่ได้เอามือคลำที่ด้านข้างพระวรกายของพระองค์ ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็นอันขาด” แปดวันต่อมา บรรดาศิษย์อยู่ด้วยกันในบ้านนั้นอีก โทมัสก็อยู่กับเขาด้วย ทั้งๆ ที่ประตูปิดอยู่ พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามาประทับยืนอยู่ตรงกลาง ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด” แล้วตรัสกับโทมัสว่า “จงเอานิ้วมาที่นี่ และดูมือของเราเถิด จงเอามือมาที่นี่ คลำที่สีข้างของเรา อย่าสงสัยอีกต่อไป แต่จงเชื่อเถิด” โทมัสทูลพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ท่านเชื่อเพราะได้เห็นเรา ผู้ที่เชื่อแม้ไม่ได้เห็น ก็เป็นสุข”

ยน 20:24-29 ความดื้อรั้น ช่างสงสัยของโทมัสได้แสดงให้เห็นว่า แม้กระทั่งบางคนในบรรดาอัครสาวกของพระคริสตเจ้าเอง ก็ยังรู้สึกยากที่จะเชื่อในเรื่องการกลับคืนชีพของพระองค์  “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้า” การอุทานของโทมัสนี้ไม่เพียงแต่เป็นการแสดงออกถึงการจำพระองค์ได้ แต่ยังแสดงออกถึงการนมัสการพระองค์ด้วย บรรดาคริสตชนก็เช่นกัน โดยผ่านทางสายตาแห่งความเชื่อ พวกเขาสามารถตระหนักถึงพระคริสตเจ้าผู้ทรงประทับอยู่ในศีลศักดิ์สิทธิ์

Ccc ข้อ 448 หลายต่อหลายครั้งในพระวรสาร ประชาชนที่เข้ามาเฝ้าพระเยซูเจ้าทูลเรียกพระองค์ว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้า” ตำแหน่งนี้เป็นพยานยืนยันถึงความเคารพและความเชื่อมั่นของผู้ที่เข้ามาเฝ้าพระเยซูเจ้าและขอให้พระองค์ทรงช่วยเหลือและรักษาโรค การทูลเรียกดังกล่าวโดยการดลใจของพระจิตเจ้าแสดงถึงการยอมรับพระธรรมล้ำลึกว่าพระเยซูเจ้าคือองค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อพบพระองค์หลังจากทรงกลับคืนพระชนมชีพแล้ว การทูลเรียกพระนามเช่นนี้เป็นการถวายนมัสการแด่พระองค์ด้วย “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้า” (ยน 20:28) ถ้อยคำเช่นนี้จึงรวมความหมายถึงความรักและความเลื่อมใสที่ปรากฏเป็นนอัตลักษณ์ของธรรมประเพณีคริสตชนตลอดมา “เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้านี่” (ยน 21:7)

พระคัมภีร์

พันธสัญญาเดิม

โมเสสและชาวอิสราเอล

จึงร้องเพลงนี้ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าว่า

ข้าพเจ้าจะร้องเพลงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

เพราะพระองค์ทรงเป็นที่เทิดทูนสูงส่ง

พระองค์ทรงเหวี่ยงม้าและพลม้าลงในทะเล

พันธสัญญาใหม่

การเริ่มต้นข่าวดีเรื่องพระเยซูเจ้าเป็นพระคริสต์ พระบุตรของพระเจ้า

99 ประชากรทั้งมวลของพระเจ้า โดยความสำนึกเหนือธรรมชาติถึงความเชื่อ ไม่เคยหยุดยั้งที่จะรับการเปิดเผยเป็นของประทานจากพระเจ้า และพยายามเข้าใจให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นและดำเนินชีวิตให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นจากของประทานนี้ด้วย

วันพฤหัสบดีสัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรมดา (ปีคู่)

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 9:1-8)

เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จลงเรือข้ามฝั่งกลับมายังเมืองของพระองค์ ทันใดนั้น มีผู้หามคนอัมพาตคนหนึ่งนอนบนแคร่มาเฝ้าพระองค์ เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเห็นความเชื่อของเขา จึงตรัสแก่คนอัมพาตว่า “ทำใจดีๆ ไว้เถิด ลูกเอ๋ย บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว” ธรรมาจารย์บางคนคิดในใจว่า ‘คนนี้กล่าวดูหมิ่นพระเจ้า’ พระเยซูเจ้าทรงทราบความคิดของเขา จึงตรัสว่า “ท่านคิดร้ายในใจทำไม อย่างใดง่ายกว่ากัน การบอกว่า ‘บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว’ หรือบอกว่า ‘ลุกขึ้นเดินไปเถิด’ แต่เพื่อให้ท่านทราบว่า บุตรแห่งมนุษย์มีอำนาจอภัยบาปได้บนแผ่นดินนี้” พระองค์จึงตรัสสั่งคนอัมพาตว่า “จงลุกขึ้น แบกแคร่ กลับบ้านเถิด” เขาก็ลุกขึ้นกลับไปบ้าน เมื่อประชาชนเห็นดังนี้ ต่างมีความกลัว ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า ผู้ประทานอำนาจเช่นนี้ให้แก่มนุษย์

มธ 9:1-8 ธรรมจารย์ได้กล่าวหาพระคริสตเจ้าว่า พระองค์ได้ดูหมิ่นพระเจ้า ด้วยการใช้อำนาจอภัยบาปให้ผู้อื่น ซึ่งมีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่สามารถอภัยบาปได้ แต่พระคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นทั้งพระเจ้าแท้และมนุษย์แท้ จึงมีอำนาจนี้ในฐานะที่ทรงเป็นพระเจ้า เพื่อเป็นการพิสูจน์ถึงอำนาจของพระเจ้านี้ พระคริสตเจ้าจึงทรงรักษาคนเป็นอัมพาตให้หาย หลังจากนั้นพระองค์ได้มอบอำนาจการอภัยบาปนี้ให้กับบรรดาอัครสาวก ซึ่งเป็นผู้ที่สานงานต่อจากพระองค์ อีกทั้งยังมีการส่งมอบอำนาจนี้ต่อไป ให้แก่ผู้สืบตำแหน่งต่อจากบรรดาอัครสาวกด้วย

ความสุขแท้จริง

ผู้มีใจเมตตา ย่อมเป็นสุข

ผู้สร้างสันติ ย่อมเป็นสุข

ผู้เป็นทุกข์โศกเศร้า ย่อมเป็นสุข

ความสุขแท้จริง เป็นคำพูดสั้นๆ ที่พระเยซูเจ้าทรงสอนในบทเทศน์บนภูเขา เป็นคำพูดที่สอนให้รู้ถึงแนวทางดีที่ควรปฏิบัติอันจะนำให้เกิดความสุข

วันพุธสัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรมดา (ปีคู่)

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 8:28-34)

เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จข้ามฟากมาถึงดินแดนของชาวกาดารา ผู้ถูกปีศาจสิงสองคนออกจากบริเวณหลุมศพมาเฝ้าพระองค์ ทั้งสองคนดุร้ายมากจนไม่มีใครเดินผ่านทางนั้นได้ ทันใดนั้น ทั้งสองคนร้องตะโกนว่า “ข้าแต่บุตรของพระเจ้า ท่านมายุ่งกับเราทำไม ท่านมาที่นี่เพื่อทรมานเราก่อนเวลาหรือ” ไม่ไกลจากที่นั่นมีหมูฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่  พวกปีศาจจึงอ้อนวอนพระองค์ว่า “ถ้าท่านขับไล่พวกเรา ขอได้ส่งเราเข้าไปในหมูฝูงนั้นเถิด” พระองค์ตรัสกับมันว่า “จงไปเถิด” พวกปีศาจจึงออกไปสิงในหมู หมูทั้งฝูงต่างวิ่งกระโจนจากหน้าผาลงไปในทะเลสาบจมน้ำตาย คนเลี้ยงหมูหนีเข้าไปในเมืองเล่าเรื่องทั้งหมดนี้และเรื่องผู้ถูกปีศาจสิงด้วย คนทั้งเมืองต่างออกมาเฝ้าพระเยซูเจ้า เมื่อเห็นพระองค์ ก็ทูลขอพระองค์ให้เสด็จออกไปจากเขตแดนของเขา

มธ 8:28-34 พระวรสารของนักบุญมัทธิวในบทนี้ ได้แสดงให้เห็นชัดเจนมากยิ่งขึ้นถึงพระอานุภาพของพระคริสตเจ้า พระองค์ทรงมีอำนาจเหนือความเจ็บป่วย โรคภัยไข้เจ็บ กฎของธรรมชาติ และแม้กระทั่งจิตชั่วร้ายหรือปีศาจ การที่ชาวเมืองกาดาราได้ทูลขอพระองค์ให้ออกไปจากเมืองของเขานั้นแสดงให้เห็นถึงความกลัวของพวกเขา ในการเผชิญหน้ากับพลังอำนาจของพระคริสตเจ้า ที่มีเหนือปีศาจและธรรมชาติ

ยน. 1:16 ​จาก​ความ​ไพบูลย์​ของ​พระ​องค์ เรา​ทุก​คน​ได้​รับ​พระ​หรรษ​ทาน​ต่อเนื่อง​กัน

105 พระเจ้าทรงเป็นผู้นิพนธ์พระคัมภีร์ “ข้อความจริงต่างๆ ที่พระเจ้าทรงเผยให้ทราบและมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์นั้นได้รับการบันทึกไว้ด้วยการดลใจของพระจิตเจ้า” “พระศาสนจักรมารดาศักดิ์สิทธิ์ อาศัยความเชื่อที่สืบจากอัครสาวก ถือว่าหนังสือทุกเล่มในพันธสัญญาเดิมและพันธสัญญาใหม่ รวมทั้งส่วนต่างๆ ทุกส่วนในหนังสือเหล่านั้นทั้งหมดเป็นหนังสือศักดิ์สิทธิ์และอยู่ในสารบบพระคัมภีร์ เพราะได้เขียนขึ้นโดยการดลใจของพระจิตเจ้า มีพระเจ้าทรงเป็นผู้นิพนธ์และพระศาสนจักรได้รับมอบหมายในฐานะเป็นหนังสือเช่นนี้”

พระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง

     ยอห์น บัปติสต์ ได้โปรดพิธีล้างให้แก่พระเยซูเจ้าที่แม่น้ำจอร์แดน มีเสียงหนึ่งดังจากสวรรค์ว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า