บทประพันธ์เชิญชวนให้แสวงหาปรีชาญาณe
13เมื่อยังหนุ่ม ก่อนจะเดินทางไปที่ต่างๆ
ข้าพเจ้าอธิษฐานแสวงหาปรีชาญาณ
14ข้าพเจ้ายืนอยู่หน้าพระวิหาร ปรารถนาจะได้ปรีชาญาณ
และจะแสวงหาปรีชาญาณจนถึงที่สุด
15จิตใจข้าพเจ้ายินดีเมื่อปรีชาญาณเจริญเติบโต
เหมือนเถาองุ่นออกดอกจนเกิดผลสุก
เท้าของข้าพเจ้าเดินไปตามทางตรง
ข้าพเจ้าติดตามรอยเท้าของปรีชาญาณตั้งแต่วัยหนุ่ม
16เมื่อเงี่ยหูฟังเพียงเล็กน้อย ข้าพเจ้าก็ได้รับปรีชาญาณ
และพบคำสั่งสอนมากมายสำหรับตน
17เมื่อข้าพเจ้าก้าวหน้าเพราะปรีชาญาณ
ข้าพเจ้าจะถวายเกียรติแก่ผู้สอนปรีชาญาณให้ข้าพเจ้าf
18ข้าพเจ้าตกลงใจจะนำปรีชาญาณมาปฏิบัติ
ข้าพเจ้าเคยมีความกระตือรือร้นใฝ่หาความดี
ข้าพเจ้าจะไม่ต้องอับอายg
19ข้าพเจ้าทุ่มเทจิตใจใฝ่หาปรีชาญาณ
ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติอย่างเคร่งครัด
ข้าพเจ้าชูมือสู่เบื้องบน
เป็นทุกข์ใจที่หลายคนไม่รู้จักปรีชาญาณh
20จิตใจข้าพเจ้าใฝ่หาปรีชาญาณ
ข้าพเจ้าก็พบปรีชาญาณในความบริสุทธิ์
ข้าพเจ้าได้รับความเข้าใจพร้อมกับปรีชาญาณตั้งแต่แรก
ข้าพเจ้าจึงจะไม่ละทิ้งiปรีชาญาณเป็นอันขาด
21จิตใจข้าพเจ้ากระตือรือร้นแสวงหาปรีชาญาณ
ข้าพเจ้าจึงได้รับปรีชาญาณเป็นสมบัติล้ำค่า
22องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานคำพูดแก่ข้าพเจ้าเป็นรางวัล
ข้าพเจ้าจึงใช้ถ้อยคำเหล่านี้สรรเสริญพระองค์
23ท่านทั้งหลายที่ต้องการคำสั่งสอน จงเข้ามาพบข้าพเจ้าเถิด
จงมาพำนักอยู่ในบ้านอบรมของข้าพเจ้า
24ทำไมท่านจึงบ่นว่าท่านไร้คำสั่งสอน
ขณะที่จิตใจของท่านกระหายหาคำสั่งสอนเหล่านี้อย่างมาก
25ข้าพเจ้าได้อ้าปากพูดว่า
“จงมาซื้อหาคำสั่งสอนโดยไม่ต้องเสียเงิน
26จงรับคำสั่งสอนเป็นเสมือนแอกมาสวมคอไว้
จิตใจของท่านจงรับคำสั่งสอนเถิดj
คำสั่งสอนนี้อยู่ใกล้ชิดและพบได้โดยง่าย
27ท่านทั้งหลายจงมองด้วยตนเองเถิด ข้าพเจ้าออกแรงเพียงเล็กน้อย
แต่ได้รับการพักผ่อนมากมาย
28จงซื้อหาคำสั่งสอนไม่ว่าจะต้องใช้เงินจำนวนเท่าใดk
แล้วท่านจะได้ทองคำมากมายเพราะคำสั่งสอนนั้น
29จิตใจของท่านจงยินดีในพระเมตตาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
อย่าละอายที่จะสรรเสริญพระองค์
30จงทำงานของท่านให้เสร็จก่อนกำหนดเวลา
แล้วพระเจ้าจะประทานบำเหน็จรางวัลแก่ท่านตามกำหนดเวลาของพระองค์l