การนินทา
เรื่อง การนินทา
พระคัมภีร์ สุภาษิต 11:13; 20:19
ภาพรวม ให้เด็กๆ เป่าแป้งและเปรียบเทียบกับการนินทา
อุปกรณ์ แป้ง ช้อน ไม้กวาด
ประสบการณ์ วันนี้เราจะคุยกันเรื่องการนินทา การนินทาคือการนำเรื่องส่วนตัวหรือความลับของคนอื่นไปเล่า ก่อนอื่น มาดูด้วยกันว่า การนินทาแบบใดที่พวกเรากระทำบ่อยมาก (ครูยกตัวอย่าง หรือให้เด็กๆ ช่วยกันพูด)
- ให้เด็กๆ ยืนเป็นวงกลม ยกมือขวาขึ้นมาแบไว้ ครูตักแป้งใส่ฝ่ามือของเด็กแต่ละคน ให้ทุกคนยืนเฉยๆ จนกว่าครูจะบอกให้ทำอะไร
- แป้งที่อยู่ในมือของแต่ละคนใช้แทนการนินทา จุดประสงค์ของกิจกรรมนี้คือ ให้แพร่กระจายการนินทาของเธอ เมื่อครูบอกว่า “นินทา” ให้ทุกคนเดินไปรอบๆ กลุ่ม และกล่าวคำนินทาในสิ่งใดก็ได้ที่เกิดขึ้นเอง เมื่อเธอได้ยินใครกล่าวคำนินทาให้พูดว่า “นั่นคำนินทา” ให้เธอเป่าแป้งในมือ เมื่อเป่าแล้วให้พยายามเก็บแป้งจากพื้นมาใส่ในมือ เพื่อจะได้กระจายการนินทาออกไปอีก หลังจาก 2 นาที ครูจะบอกให้หยุดนินทา ให้ทุกคนหยุด ถ้าทุกคนพร้อมแล้วเริ่มเลย ให้เวลา 2 นาที แล้วจึงกล่าวว่า “หยุดนินทา”
การตอบรับ ให้เด็กๆ นั่งเป็นวงกลมบนพื้น พร้อมกับแป้งที่ยังเหลืออยู่ในมือ
ครู
- เธอรู้สึกอย่างไร แป้งหรือการนินทาที่ยังอยู่ในมือของเธอมีเท่าใด เธอรู้สึกอย่างไรเมื่อคนอื่นบอกว่าเธอกำลังนินทา การพยายามเก็บแป้งที่เธอเป่าออกจากมือนั้นยากเพียงใด กิจกรรมนี้เหมือนกับการนินทาในชีวิตแต่ละวันของเราอย่างไร
อ่านพระคัมภีร์ สุภาษิต 11:13 และ 20:19
บุคคลที่เที่ยวซุบซิบก็เผยความลับ แต่บุคคลที่ไว้วางใจได้ย่อมปิดบังสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้ได้ บุคคลที่เที่ยวซุบซิบไปก็เผยความลับให้กระจาย ฉะนั้นอย่าเข้าสังคมกับคนปากบอน
- บางครั้งก็ยากที่เราจะเก็บความลับ เราจึงต้องฝึกควบคุมสิ่งที่เราพูด เหมือนกับแป้งที่เราไม่สามารถเก็บขึ้นมาหลังจากที่เราเป่าออกไปแล้ว เช่นเดียวกับคำพูดที่เราพูดออกไป เราไม่สามารถเรียกคืนได้ ที่แตกต่างกันคือแป้งไม่ทำร้ายผู้ใด ขณะที่คำพูดนั้นทำร้ายผู้อื่นอย่างมาก พระเจ้าตรัสกับเราว่า จงเป็นผู้ไว้วางใจได้และรู้จักรักษาความลับ และทรงเตือนเราให้หลีกหนีคนปากปอนและผู้ชอบนินทา
ส่งท้าย
- ถามเด็กๆ ว่าใครไม่มีแป้งอยู่ในมือแล้ว ให้ครูเติมแป้งลงไปในมือเขาเล็กน้อย บอกเขาว่าหลังจากการสวดภาวนา เมื่อครูนับ 1-3 ให้ทุกคนโยนแป้งที่อยู่ในมือขึ้นไปในอากาศ เพื่อเป็นเครื่องหมายในการบอกกับพระเจ้าว่า พวกเขาจะไม่นินทาอีกต่อไป “ข้าแต่พระเจ้า พวกลูกขอขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงบอกให้พวกลูกเก็บรักษาความลับ และให้หลีกหนีผู้ชอบนินทา ข้าแต่พระเจ้า เมื่อพวกลูกภาวนาบทนี้จบแล้ว พวกลูกจะโยนแป้งเหล่านี้ให้กับพระองค์ เพื่อเป็นเครื่องหมายว่า พวกลูกจะไม่นินทาอีกต่อไป ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงช่วยลูกขจัดการนินทา อาแมน” (หนึ่ง สอง สาม)
- หลังจากเด็กๆ โยนแป้งขึ้นไปในอากาศ แล้วให้เด็กๆ ช่วยกันกวาดและทำความสะอาดห้องที่เปื้อนแป้ง เหมือนกับเป็นการขจัดการนินทา
