ทำไมพระเจ้าจึงทรงปรารถนาให้เรา “สักการบูชา” พระนามของพระองค์ (คือรักษาไว้ให้ศักดิ์สิทธิ์)
การบอกชื่อของท่านกับบางคนเป็นเครื่องหมายของความไว้วางใจ ตั้งแต่พระเจ้าทรงบอกเราถึงพระนามของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้พระองค์เองเป็นที่รู้จัก และทรงประทานทางเข้าถึงพระองค์โดยทางพระนามนี้ พระเจ้าเป็นความจริงอย่างสมบูรณ์ บางคนเรียกพระองค์ว่าเป็นองค์ความจริง แต่ใช้เพื่อให้การยืนยันถึงบาปหนักของการโกหก (2142-2155, 2160-2164 )

บุคคลหนึ่งต้องไม่ออกพระนามของพระเจ้าอย่างไม่เคารพ เรารู้จักพระองค์เฉพาะเมื่อพระองค์ทรงมอบความไว้วางใจของพระองค์ให้กับเราเท่านั้น ที่สำคัญกว่านั้น พระนามศักดิ์สิทธิ์เป็นกุญแจสู่หัวใจของพระผู้ทรงสรรพานุภาพ ดังนั้น การกล่าวผรุสวาทต่อพระเจ้า การใช้พระนามของพระเจ้าด่าแช่ง หรือการใช้พระนามของพระองค์ทำสัญญาเท็จ จึงเป็นการกระทำผิดอย่างร้ายแรง พระบัญญัติประการที่สองยังเป็นพระบัญญัติซึ่งปกป้อง “ความศักดิ์สิทธิ์” โดยทั่วไป เช่น สถานที่ สิ่งของ ชื่อ และบุคคลซึ่งพระเจ้าทรงสัมผัสเขาเป็น “สิ่งศักดิ์สิทธิ์” เป็นการอ่อนไหวง่ายว่าอะไรที่ศักดิ์สิทธ์นั้นเรียกว่าความเคารพนับถือ