ทำไมเราจึงต้องยอมรับความทุกข์ทรมานในชีวิต “แบกกางเขนของเรา” และติดตามพระเยซูเจ้า
    คริสตชนไม่ต้องแสวงหาความทุกข์ทรมาน แต่เมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์ทรมานที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ กางเขนจะมีความหมายสำหรับเขา ถ้าพวกเขาร่วมความทุกข์ทรมานของเขากับความทุกข์ทรมานของพระคริสตเจ้า “พระคริสตเจ้า...ทรงรับทรมานเพื่อท่านและประทานแบบฉบับไว้ให้ท่านดำเนินตามรอยพระบาท” (1ปต 2 : 21) (618)

    พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง ให้แบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา” (มก 8 ซ 34) คริสตชนมีหน้าที่บรรเทาทุกข์ให้โลก แต่กระนั้นก็ดี ความทุกข์ยังคงมีอยู่    โดยอาศัยความเชื่อ เราสามารถยอมรับความทุกข์ทรมานของเราและแบ่งเบาความทุกข์ของผู้อื่น ด้วยการกระทำเช่นนี้ ความทุกข์ทรมานของมนุษย์จะร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับความรักที่ช่วยให้รอดของพระคริสตเจ้า และเป็นส่วนหนึ่งในพระอานุภาพของพระเจ้าซึ่งเปลี่ยนแปลงโลกให้ดีขึ้น

“การไถ่กู้โดยผ่านทางความทุกข์ทรมาน พระคริสตเจ้าทรงยกความทุกข์ทรมานของมนุษย์ขึ้นในระดับของการไถ่กู้ ดังนั้น ในความทุกข์ทรมานของมนุษย์แต่ละคน เขาสามารถกลายเป็นผู้มีส่วนร่วมในความทุกข์ทรมานแห่งการไถ่กู้ของพระคริสตเจ้า” สมเด็จพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2 (1920-2005 Salvifici doloris