ทำไมพระเยซูเจ้าจึงต้องไถ่กู้เราบนไม้กางเขน
บนไม้กางเขน ซึ่งพระเยซูเจ้าแม้เป็นผู้บริสุทธิ์ ต้องถูกตรึงอย่างทารุณโหดร้ายนั้น เป็นสถานที่น่าเหยียดหยามและถูกทอดทิ้งอย่างที่สุด พระคริสตเจ้าพระผู้ไถ่กู้เรา ทรงเลือกไม้กางเขน เพื่อแบกรับความผิดบาป และความทุกข์ทรมานของโลก โดยอาศัยความรักบริบูรณ์ของพระองค์ พระองค์ทรงนำโลกกลับสู่บ้านของพระเจ้า (613-617, 622-623)

พระเจ้ามิอาจแสดงความรักของพระองค์ได้มากไปกว่าการยอมให้พระองค์เองในพระบุตร ถูกตอกตะปูตรึงบนไม้กางเขนเพื่อเรา การถูกตรึงบนไม้กางเขนเป็นการลงโทษอันน่าอับอายที่สุด และเป็นวิธีประหารชีวิตที่น่ากลัวที่สุดในสมัยโบราณ ชาวโรมันไม่ต้องถูกลงโทษด้วยการตรึงบนไม้กางเขน ไม่ว่าพวกเขาจะกระทำความผิดประการใด พระเยซูเจ้าทรงเข้าสู่ความทุกข์ทรมานอันเลวร้ายที่สุดของมนุษยชาติ ดังนั้น จึงไม่มีใครอาจกล่าวได้ว่า “พระเจ้าไม่รู้ถึงสิ่งที่ฉันต้องทุกข์ทรมาน”
“เมื่อเรามองไปที่ไม้กางเขน เราเข้าใจถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ เมื่อเรามองไปที่ถ้ำพระกุมาร เราเข้าใจถึงความรักอันอ่อนโยนของพระองค์สำหรับเธอ สำหรับฉัน สำหรับครอบครัวของเธอ และสำหรับทุกๆ ครอบครัว” (บุญราศีเทเรซา แห่งกัลกัตตา)
การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนของพระองค์ เป็นจุดสูงสุดของการที่พระเจ้าทรงหันหลังให้พระองค์เอง ทรงมอบพระองค์เอง เพื่อยกมนุษย์ขึ้น และเพื่อช่วยมนุษย์ให้รอด ความรักเช่นนี้เป็นความรักยิ่งใหญ่สูงสุด (สมเด็จพระสันตะปาปา เบเนดิกต์ ที่ 16 สมณสาสน์ พระเจ้าเป็นความรัก)

ที่มา คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกสำหรับเยาวชน เล่ม 1