II. กษัตริย์ซาโลมอนและการวอนขอปรีชาญาณ

บรรดากษัตริย์ต้องวอนขอปรีชาญาณ
6.    1 aกษัตริย์ทั้งหลาย จงฟังให้เข้าใจเถิดb
    บรรดาผู้ปกครองทั่วแผ่นดิน จงเรียนรู้เถิด
    2ท่านทั้งหลายผู้ทรงอำนาจเหนือประชาชนมากหลาย
    และภูมิใจที่ปกครองชนชาติจำนวนมาก
    จงเงี่ยหูฟังเถิด
    3อำนาจปกครองของท่านมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
    อานุภาพของท่านมาจากพระเจ้าสูงสุดc
    พระองค์จะทรงทดสอบการกระทำของท่าน
และจะทรงพิจารณาเจตจำนงของท่าน
4แม้ท่านเป็นผู้บริหารพระอาณาจักรdของพระองค์
แต่ถ้าท่านมิได้ปกครองอย่างถูกต้อง
มิได้ปฏิบัติตามกฎหมายe
และมิได้ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้า
5พระองค์ก็จะเสด็จมาเผชิญหน้าท่านอย่างน่ากลัวโดยรวดเร็ว
เพราะผู้ทรงอำนาจเหนือผู้อื่นจะถูกพระองค์ทรงพิพากษา
อย่างเคร่งครัดไร้ปรานี
    6ผู้ต่ำต้อยสมควรได้รับพระเมตตา
    แต่ผู้ทรงอำนาจจะถูกพิจารณาคดีอย่างเคร่งครัด
    7พระองค์ผู้ทรงอำนาจปกครองมวลมนุษย์จะไม่ทรงยำเกรงผู้ใด
    จะไม่ทรงคำนึงถึงความยิ่งใหญ่ใดๆ
    เพราะพระองค์ทรงสร้างทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อย
    และทรงเอาพระทัยใส่ดูแลทุกคนเท่าเทียมกัน
    8แต่ทรงสอบสวนตรวจตราผู้ทรงอำนาจอย่างเคร่งครัด
    9 ผู้ทรงอำนาจทั้งหลาย ข้าพเจ้าจึงพูดกับท่าน
    เพื่อท่านจะได้เรียนรู้ปรีชาญาณและไม่หลงผิด
    10ผู้ปฏิบัติตามบทบัญญัติศักดิ์สิทธิ์อย่างเลื่อมใสศรัทธาก็จะได้รับความศักดิ์สิทธิ์f
    และผู้ที่เรียนรู้ธรรมบัญญัติจะได้รับการปกป้องจากข้อกล่าวหา
    11ดังนั้น ท่านจงกระตือรือร้นและตั้งใจฟังคำของข้าพเจ้า
    จงแสวงหา แล้วท่านจะได้รับความรู้