เพลงสดุดีที่ 14
ชะตากรรมของผู้ไม่นับถือพระเจ้า

ผู้ที่พระคัมภีร์เรียกว่า "คนโง่" ซึ่งคิดว่าไม่มีพระเจ้านั้นไม่ใช่ผู้ที่ปฏิเสธพระเจ้า (อเทว์) เขาเพียงแต่คิดว่าพระเจ้าทรงอยู่ห่างไกลในสวรรค์และไม่ทรงสนใจต่อความประพฤติของมนุษย์ ผู้นิพนธ์เพลงสดุดีคิดว่าในโลกนี้มีคน "โง่" จำพวกนี้มากมาย นักบุญเปาโลก็คิดเช่นนี้ด้วย "มนุษย์ทุกคนทำบาปและขาดพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า (เทียบ รม 3:10-19,23-25) เฉพาะพระพักตร์พระเจ้ามนุษย์ทุกคนเป็นคนบาปและต้องการให้พระเยซูคริสตเจ้าทรงกอบกู้

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ของกษัตริย์ดาวิด



1    คนโง่คิดในใจว่า “ไม่มีพระเจ้า”
คนเหล่านี้ชั่วร้าย ประพฤติเลวทราม
จะหาใครทำความดีสักคนก็ไม่มี
2    พระยาห์เวห์ทอดพระเนตรมวลมนุษย์จากสวรรค์
ว่าจะมีสักคนไหมที่ปรีชาฉลาด
จะมีสักคนไหมที่แสวงหาพระเจ้า

3    ทุกคนเดินนอกทาง ทุกคนชั่วร้ายเช่นเดียวกัน
ไม่มีใครทำความดี  ไม่มีแม้แต่คนเดียว

4    ผู้กระทำความชั่วทุกคนที่กำลังกินประชากรของเราเหมือนกินอาหาร
ไม่มีความสำนึกบ้างหรือ
เขาไม่เรียกหาพระยาห์เวห์

5    แต่เขาจะกลัวจนตัวสั่น
ณ ที่ซึ่งไม่มีเหตุจะต้องกลัว
เพราะพระเจ้าทรงอยู่กับทุกคนที่ชอบธรรม
6    ท่านทั้งหลายอยากทำลายความหวังของคนยากจน
แต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นที่หลบภัยให้เขา

7    ขอให้ความรอดพ้นของอิสราเอลมาจากศิโยน
เมื่อพระยาห์เวห์ทรงนำประชากรของพระองค์กลับมา
ยาโคบจะร่าเริง และอิสราเอลจะยินดี