เพลงสดุดีที่ 63
โหยหาพระเจ้า

สดด บทนี้เป็นคำภาวนาที่งดงามบทหนึ่งในพระคัมภีร์ แสดงว่ามนุษย์มีความต้องการและโหยหาพระเจ้า ผู้ประพันธ์อยากจะอยู่ร่วมกับพระเจ้าเช่นเดียวกับพื้นดินที่แห้งผากอยากได้น้ำซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งชีวิต ผู้กล่าวบทภาวนานี้อาจเป็นชนเลวีคนหนึ่งที่เคยมีประสบการณ์ต้องอยู่ห่างจากพระเจ้าในพระวิหาร และรู้สึกว่าตนเองถูกตัดออกไปจากบ่อเกิดของชีวิต พระเยซูเจ้าซึ่งเป็นเสมือนพระวิหารใหม่ โปรดให้เราสถาปนาความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้นกับพระบิดาได้ พระองค์ประทานพระวาจาและศีลมหาสนิทให้เรา เพื่อระงับความหิวกระหายพระเจ้าซึ่งเป็นบ่อเกิดชีวิตของเรา
เพลงสดุดี ของกษัตริย์ดาวิด เมื่อทรงอยู่ในถิ่นทุรกันดารแห่งยูดาห์



1    ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า
        ข้าพเจ้าแสวงหาพระองค์ตั้งแต่เช้าตรู่
    วิญญาณข้าพเจ้ากระหายหาพระองค์
    กายข้าพเจ้าปรารถนาจะพบพระองค์
        เหมือนผืนดินที่แห้งผาก  แห้งแล้ง ไม่มีน้ำ
2    เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงเฝ้ามองพระองค์ในสถานศักดิ์สิทธิ์
        เพื่อชมพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
3    ความรักมั่นคงของพระองค์นั้นทรงค่ากว่าชีวิต
        ริมฝีปากข้าพเจ้าจะพร่ำสรรเสริญพระองค์
4    ข้าพเจ้าจะถวายพระพรแด่พระองค์ตลอดชีวิต
        ข้าพเจ้าจะชูมือขึ้นเรียกขานพระนามของพระองค์
5    ข้าพเจ้าจะอิ่มประดุจได้กินอาหารอันโอชะในงานเลี้ยง
        ริมฝีปากของข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ด้วยความยินดี
6    เมื่อนอนบนเตียง ข้าพเจ้าระลึกถึงพระองค์
        ข้าพเจ้าคำนึงถึงพระองค์ทุกโมงยามตลอดคืน
7    เพราะพระองค์ทรงเป็นความช่วยเหลือของข้าพเจ้าเสมอมา
     ข้าพเจ้าจึงร้องเพลงด้วยความยินดีอยู่ใต้ร่มปีกของพระองค์
8    วิญญาณข้าพเจ้าชิดสนิทกับพระองค์
        พระหัตถ์ขวาของพระองค์พยุงข้าพเจ้าไว้
9    ส่วนผู้ที่มุ่งเอาชีวิตของข้าพเจ้า
        จะต้องลงไปในขุมลึกของแผ่นดิน
10    เขาจะถูกฆ่าด้วยคมดาบ
        เป็นอาหารของหมาใน
11    แต่พระราชาจะทรงยินดีในพระเจ้า
        ทุกคนที่สาบานโดยอ้างพระนามของพระองค์จะภูมิใจ
        เพราะปากของคนพูดเท็จจะถูกปิดให้เงียบงัน