มีครอบครัวหนึ่งมีความภักดีต่อพระเจ้ามาก พระองค์ทรงพอพระทัยและเสด็จมาเยี่ยมบ้านหลังนั้น เนื่องจากครอบครัวนี้เป็นครอบครัวที่ยากจนมาก ไม่มีอะไรจะถวายพระเจ้านอกจากกล้วย ด้วยความยินดีจนขาดสติผู้เป็นภรรยาได้ปอกเปลือกกล้วย แต่แทนที่จะถวายเนื้อกล้วยให้กับพระเจ้า นางกลับทิ้งเนื้อกล้วยและส่งเปลือกกล้วยให้กับพระองค์

เมื่อเห็นอาการขาดสติของภรรยา ผู้เป็นสามีจึงกล่าวกับภรรยาว่า “น้องเอ๋ย รู้ตัวหรือเปล่าว่าทำอะไรลงไป ถวายเปลือกกล้วยให้กับพระเจ้า ช่างเป็นการกระทำที่ลบหลู่พระองค์เหลือเกิน ข้าแต่พระเจ้าลูกต้องขอโทษพระองค์สำหรับกิริยาอันไม่สมควรของภรรยาของลูก” ฝ่ายพระเจ้าทรงหันมาที่ทั้งสองด้วยพระพักตร์เมตตา และจ้องดูทั้งสองด้วยสายตาอ่อนโยน เอ็นดู พลางตรัสว่า “สำหรับเราเปลือกกล้วยนี้มีรสอร่อยยิ่งกว่าเนื้อใน เหตุด้วยความภักดีของภรรยาเจ้าที่มีต่อเรา”

ชวนคิดสะกิดใจ
พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน” (มธ 22:36-37)