เมื่อรักน้อย ก็มีความอดทนน้อย...
เมื่อรักมาก ก็ย่อมมีความอดทนมาก

ไม่ใช่เพราะลูก....ช่างแสนดีพ่อแม่จึงรัก
แต่เพราะพ่อแม่รักลูกสุดหัวใจ ท่านจึงอดทน
พ่อแม่จะไม่มองหาความผิดเพื่อจับผิดลูก...
แต่ท่านมองเห็นความผิดและช่วยคิดแก้ไข

แม้นว่าวันแล้ววันเล่าลูกก็มีผิด ทำให้เหนื่อย
แต่ด้วยความรัก พ่อแม่มองข้ามความผิดมากมาย
ท่าน "รอได้" และมีความหวังใจเสมอว่าลูกจะดีได้

จงให้ความรักของเรา....อดทนนานเสมอ
จงให้ความรักของเรา...เต็มด้วยความหวังใจเสมอ
จงให้ความรักของเรา...มองหาส่วนดีในเขาเสมอ
จงให้ความรักของเรา...รับการเติมให้เต็มเสมอ


ความรักมั่น‍คงของพระ‍เจ้าไม่เคยหยุด‍ยั้ง
และพระ‍เมตตาของพระ‍เจ้าไม่‍มีสิ้น‍สุด
เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้า
ความเที่ยง‍ตรงของพระ‍องค์ใหญ่ยิ่งนัก
(บทเพลงคร่ำครวญ 3:22,23)