11990ฟรังซิสเป็นเด็กชายเล็กๆ ที่อาศัยอยู่ที่นครคาราคัส ประเทศเวเนซูเอลา  ในบ้านของเขามีลูกเต๋าพิเศษ เขาตั้งชื่อมันว่า “ลูกเต๋าแห่งความรัก”  บนลูกเต๋าทุกด้านจะมีประโยคเกี่ยวกับความรักเขียนไว้ เช่น  รักทุกคน  รักซึ่งกันและกัน  รักเป็นคนแรก  เอาใจเขามาใส่ใจเรา  รักพระเยซูเจ้าในผู้อื่น และรักศัตรู  ทุกเช้าในครอบครัวจะมีการโยนลูกเต๋าก่อนแยกย้ายกันไป  สมาชิกทุกคนจะนำประโยคที่เขียนอยู่ด้านบนของลูกเต๋าไปปฏิบัติ    พอตกเย็นพวกเขาจะเล่าประสบการณ์สู่กันฟัง

วันหนึ่ง พ่อของฟรังซิสกลับจากที่ทำงานพร้อมกับอารมณ์ไม่สู้ดี เนื่องจากเกิดความขัดแย้งกับผู้ร่วมงานคนหนึ่งในสำนักงาน เขาเล่าเรื่องให้ภรรยาฟัง  เธอก็เลยผสมโรงกับสามีพาลโกรธพนักงานคนนั้นไปด้วย  เมื่อเห็นเช่นนั้น หนูน้อยฟรังซิสจึงเดินไปหยิบลูกเต๋าขึ้นมาพร้อมกับพูดว่า  “เราลองโยนลูกเต๋าแห่งความรักดูซิ”  ทั้งสามพร้อมใจกันโยนลูกเต๋า และประโยคที่ปรากฏอยู่ด้านบนอ่านได้ว่า  “จงรักศัตรู”   ทั้งพ่อและแม่เข้าใจดี

ชวนคิดสะกิดใจ
    เราทราบดีว่าแม้เรามนุษย์จะมีความตั้งใจดี แต่เราก็ยังมีความอ่อนแอ และหลายๆ ครั้งเราก็พลั้งพลาดทำสิ่งที่ผิดต่อความรักต่อเพื่อนมนุษย์ เราจึงจำเป็นต้องมีเครื่องมือและบุคคลที่ช่วยเตือนเรา พระวาจาของพระเจ้าและเพื่อนที่ดีจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นและมีคุณค่าในการดำเนินชีวิตของเรา