คำติเตียนคนเย่อหยิ่ง
    6อย่าโกรธพี่น้อง ไม่ว่าเขาจะทำผิดอย่างไรกับท่าน
    อย่าทำสิ่งใดขณะที่อารมณ์โกรธเคืองยังไม่สงบลง
    7ความเย่อหยิ่งเป็นที่เกลียดชังทั้งแก่องค์พระผู้เป็นเจ้าและแก่มนุษย์
    ทั้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและมนุษย์ย่อมรังเกียจความอธรรม
    8อำนาจปกครองผ่านจากชนชาติหนึ่งไปยังชนอีกชาติหนึ่ง
    เพราะความอยุติธรรม ความรุนแรง และความโลภ
    9ทำไมผู้ที่เป็นแต่เพียงฝุ่นดินและขี้เถ้าจึงเย่อหยิ่งเล่า
    แม้มนุษย์ยังมีชีวิตอยู่ เครื่องในของเขาก็น่ารังเกียจa
    10โรคเรื้อรังทำให้หมอจนปัญญาb
    แม้วันนี้เขาเป็นกษัตริย์ พรุ่งนี้เขาก็จะตาย
    11เมื่อมนุษย์ตาย มรดกของเขาก็คือสัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ป่า และหนอน
    12ความเย่อหยิ่งของมนุษย์เริ่มต้นจากการละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า
    และจากการที่ใจของเขาอยู่ห่างจากพระผู้ทรงสร้างเขามา
    13เพราะความเย่อหยิ่งเริ่มต้นจากบาป
    ผู้ที่ยึดแน่นในบาปย่อมเทสิ่งน่ารังเกียจออกมา
    เพราะฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลงโทษเขาอย่างคาดไม่ถึง
    ทรงทำลายเขาจนสิ้นเชิง
    14องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำผู้ทรงอำนาจจากบัลลังก์
    ทรงยกผู้ถ่อมตนให้ขึ้นนั่งแทน
    15องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงถอนรากของบรรดาชนต่างชาติc
    และทรงปลูกผู้ต่ำต้อยขึ้นแทนที่
    16องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำเขตแดนของชนต่างชาติ
    ทรงทำลายเขาจนถึงรากของแผ่นดิน
    17พระองค์ทรงกำจัดและทำลายคนเหล่านี้ให้สิ้นไป
    ทรงลบล้างเขาจากความทรงจำของแผ่นดิน
    18ความเย่อหยิ่งมิได้ถูกสร้างขึ้นมาสำหรับมนุษย์
    ความโมโหร้ายไม่มีไว้สำหรับผู้ที่เกิดจากหญิง