การขออาศัยในบ้านคนอื่น
    21ปัจจัยจำเป็นเพื่อประทังชีวิตคือน้ำ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม
    และบ้านเพื่ออยู่เป็นสัดส่วน
    22มีชีวิตยากไร้ในกระท่อมมุงจากของตน
    ดีกว่ากินเลี้ยงหรูหราในบ้านของคนอื่น
    23จะมีมากหรือน้อยก็จงพอใจ
    แล้วท่านจะไม่ได้ยินญาติพี่น้องบ่นว่าท่านf
    24การออกจากบ้านหนึ่งเข้าไปอีกบ้านหนึ่งอยู่เสมอเป็นชีวิตน่าอนาถ
    จะไปพักอยู่ที่ใดก็ไม่กล้าเปิดปาก
    25เมื่อเป็นแขกแปลกหน้า แม้ท่านจะรินน้ำให้ดื่มก็จะไม่ได้รับการขอบใจ
    ทั้งยังจะได้ฟังถ้อยคำที่ทำให้เจ็บใจอีกด้วย
    26ว่า “เจ้าคนแปลกหน้า มานี่ จงจัดโต๊ะ
    มีสิ่งใดก็เอามาให้ข้ากินบ้าง”
    27“เจ้าคนแปลกหน้า จงไปให้พ้น
    จงให้ที่แก่แขกที่สำคัญกว่าเจ้า
พี่น้องของข้าจะมาเยี่ยม
    ข้าต้องการบ้านให้เขาอยู่”
    28ผู้มีปัญญาย่อมรู้สึกว่าสถาพเช่นนี้รับได้ยาก
    เมื่อถูกคนในบ้านตำหนิg และถูกเจ้าหนี้เหยียดหยาม