สภาพน่าสมเพชของมนุษย์a
40.    1ความทุกข์ยากยิ่งใหญ่เป็นชะตากรรมของมนุษย์ทุกคน
    ลูกหลานของอาดัมจำต้องแบกแอกหนัก
    ตั้งแต่วันคลอดจากครรภ์มารดา
    จนถึงวันที่จะต้องกลับbไปสู่แผ่นดินที่เป็นมารดาของทุกคน
    2ความกังวลเรื่องอนาคตและวันตาย
    ทำให้มนุษย์ครุ่นคิดและมีความกลัวในใจ
    3ตั้งแต่ผู้ประทับบนบัลลังก์รุ่งเรือง
    จนถึงผู้ต่ำต้อยที่นั่งบนพื้นดินและกองขี้เถ้า
    4ตั้งแต่ผู้สวมเสื้อผ้าสีม่วงแดงและสวมมงกุฎ
    จนถึงผู้ที่สวมเสื้อผ้าเนื้อหยาบ
    ล้วนมีแต่ความโกรธแค้น ความอิจฉา ความวุ่นวายใจ ความกังวล
    ความกลัวตาย การชิงดี และการทะเลาะวิวาท
    5แม้ในเวลาพักผ่อนบนเตียง
    ฝันร้ายในเวลากลางคืนก็มารบกวนจิตใจของเขาc
    6เขาเพิ่งนอนพักผ่อนเพียงชั่วครู่
    ขณะที่นอน ก็เหน็ดเหนื่อยเหมือนในเวลากลางวันd
    ตกใจเพราะฝันร้าย
    เหมือนคนที่เพิ่งหนีรอดมาได้จากสนามรบ
    7ขณะที่ฝันว่าเพิ่งปลอดภัย เขาก็ตื่นขึ้น
    แปลกใจที่กลัวโดยไร้เหตุผล
    8นี่เป็นชะตากรรมของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ตั้งแต่มนุษย์จนถึงสัตว์
    แต่คนบาปต้องรับทุกข์ยิ่งกว่านี้ถึงเจ็ดเท่า
    9ความตาย เลือด การทะเลาะวิวาท ดาบ
    ภัยพิบัติ ความอดอยาก ความทุกข์เข็ญ และโรคระบาด
    10สิ่งเหล่านี้ล้วนถูกสร้างมาสำหรับคนบาป
    เพราะคนเหล่านี้จึงเกิดน้ำวินาศ
    11ทุกสิ่งที่มาจากดินจะต้องกลับไปเป็นดิน
    และทุกสิ่งที่มาจากน้ำก็ต้องกลับไปสู่ทะเลอีกe