II. พระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้าในธรรมชาติ


    15บัดนี้ ข้าพเจ้าจะระลึกถึงพระราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้า
    และจะกล่าวถึงสิ่งต่างๆที่ข้าพเจ้าได้เห็น
    พระราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้าเกิดขึ้นด้วยพระวาจาของพระองค์i
    และสิ่งสร้างทั้งปวงก็เชื่อฟังพระประสงค์ของพระองค์j
    16ดวงอาทิตย์แสงจ้าส่องสว่างเหนือทุกสิ่ง
    พระราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้าเปี่ยมด้วยพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
    17แม้องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ประทานอำนาจแก่บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์k
    ให้บอกเล่าสิ่งน่าอัศจรรย์ที่ทรงเนรมิตไว้ทั้งหมด
    องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพก็ทรงบันดาล
    ให้ทุกสิ่งตั้งมั่นอยู่ในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์l
    18พระองค์ทรงหยั่งดูห้วงสมุทรและใจมนุษย์
    และทรงรู้วิถีทางของสิ่งเหล่านี้
    พระผู้สูงสุดทรงทราบทุกสิ่ง
    และทรงสังเกตเห็นเครื่องหมายแห่งอนาคตm
    19พระองค์ทรงประกาศทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วและสิ่งที่จะเกิดขึ้น
    และทรงเปิดเผยร่องรอยของสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่
    20ไม่มีความคิดใดจะหนีพ้นพระองค์ไปได้
    ไม่มีแม้แต่ถ้อยคำเดียวที่ซ่อนเร้นจากพระองค์
    21พระองค์ทรงจัดระเบียบของโลกให้แสดงพระปรีชาญาณยิ่งใหญ่ของพระองค์
    เพราะพระองค์ทรงดำรงอยู่เหมือนเดิมตลอดมาตราบนิรันดร
    ไม่มีสิ่งใดมาเพิ่มหรือลดจากพระองค์
    พระองค์ไม่ทรงต้องการคำแนะนำของผู้ใด
    22พระราชกิจทั้งปวงของพระองค์น่าปรารถนาอย่างยิ่ง
    แม้มนุษย์จะเห็นได้เพียงประกายน้อยนิด
    23ทุกสิ่งเหล่านี้มีชีวิตอยู่และดำรงอยู่ตลอดไป
    ทุกสิ่งเชื่อฟังพระองค์ในทุกกรณี
    24ทุกสิ่งอยู่ตรงข้ามกันเป็นคู่ๆ
    พระองค์ไม่ทรงสร้างสิ่งใดไว้ให้บกพร่องn
    25สิ่งหนึ่งส่งเสริมความดีของอีกสิ่งหนึ่ง
    ผู้ใดเล่าจะชมความรุ่งเรืองของพระองค์จนอิ่มได้

ดวงอาทิตย์a
43.    1แผ่นฟ้าแจ่มใสเป็นความภูมิใจของท้องฟ้า
    เมื่อมองท้องฟ้า เราก็เห็นภาพงดงามน่าดู
    2ดวงอาทิตย์ที่กำลังขึ้นจากขอบฟ้า
    ประกาศว่าพระราชกิจของพระผู้สูงสุดน่าพิศวงยิ่งนัก
    3เวลาเที่ยง ดวงอาทิตย์แผดเผาแผ่นดินจนแห้ง
    ผู้ใดเล่าจะต้านทานความร้อนของดวงอาทิตย์ได้
    4เราต้องเป่าไฟในเตาเมื่อทำงานที่ต้องการความร้อน
    ดวงอาทิตย์แผดเผาภูเขาเป็นสามเท่า
    ส่งเปลวไฟร้อนแรงออกมา
    ส่งรัศมีจนทำให้ตามืดมัว
    5องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเนรมิตดวงอาทิตย์ทรงยิ่งใหญ่
    ทรงใช้พระวาจาเร่งการโคจรของดวงอาทิตย์

ดวงจันทร์
6ดวงจันทร์ตรงต่อเวลาเสมอ
เมื่อกำหนดฤดูกาล และเป็นเครื่องหมายแห่งกาลเวลา
7เราดูดวงจันทร์เพื่อกำหนดวันสมโภชต่างๆ
ดวงจันทร์เต็มดวงbแล้วค่อยๆลดขนาดลงจนถึงที่สุด
8เดือนได้ชื่อมาจากดวงจันทร์c
ซึ่งค่อยๆขยายตัวขึ้นอย่างน่าพิศวง และมีข้างขึ้นข้างแรม
เป็นเหมือนธงนำกองทัพในที่สูง
ส่องสว่างอยู่บนแผ่นฟ้า

ดาวดาว
    9ความรุ่งเรืองของดวงดาวเป็นความงามของท้องฟ้า
    เป็นเครื่องประดับส่องแสงในที่สูงสุดขององค์พระผู้เป็นเจ้า
    10ดาวดาวทั้งหลายอยู่ประจำที่ตามพระบัญชาของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์
    ไม่เหน็ดเหนื่อยที่จะอยู่เวรยามของตน

สายรุ้ง
    11จงดูสายรุ้ง และสรรเสริญพระผู้ทรงเนรมิตสายรุ้งขึ้นมาเถิด
    รุ้งที่ส่องแสงช่างงามเหลือเกิน
    12เป็นสายโค้งสดใสข้ามท้องฟ้า
    เหมือนคันธนูซึ่งพระหัตถ์ของพระผู้สูงสุดทรงน้าวเตรียมยิง

ปรากฏการณ์น่าพิศวงในธรรมชาติ
    13พระเจ้าทรงบัญชาให้หิมะตก
    ทรงให้ฟ้าแลบวิ่งเร็วตามพระประสงค์
    14เมื่อทรงเปิดพระคลังบนท้องฟ้า
    หมู่เมฆก็บินออกมาเหมือนฝูงนก
    15พระอานุภาพของพระองค์ทำให้เมฆแข็งตัว
    แล้วทรงบดให้เล็กลงเป็นลูกเห็บ
    17กเสียงฟ้าร้องของพระองค์ทำให้แผ่นดินหวาดกลัว
    16เมื่อทรงสำแดงพระองค์ ภูเขาก็สั่นสะเทือน
    ลมจากทิศใต้พัดมาตามพระประสงค์
    17ขลมพายุทางทิศเหนือและพายุหมุนก็เช่นเดียวกันd
    18ทรงโปรยหิมะลงมาดุจฝูงนกที่บินลงมาบนพื้นดิน
    หิมะตกเหมือนฝูงตั๊กแตนที่ลงมาเกาะ
    ความขาวงามของหิมะชื่นตาน่าพิศวง
    ภาพหิมะตกชวนให้ประหลาดใจ
    19พระองค์ทรงเทน้ำค้างลงบนแผ่นดินเหมือนเกลือ
    เมื่อน้ำค้างแข็งตัวก็เป็นเหมือนหนามแหลม
    20เมื่อลมหนาวจากทิศเหนือพัดมา
    น้ำก็แข็งตัวอยู่บนผิวน้ำ
    และปกคลุมผิวน้ำทั้งหมด
    หุ้มน้ำไว้เหมือนสวมเสื้อเกราะ
    21เมื่อลมจากทิศตะวันออกพัดมา ภูเขาก็แห้ง ถิ่นทุรกันดารถูกเผาผลาญ
    หญ้าก็ถูกทำลายเหมือนถูกไฟเผา
    22แต่เมื่อเมฆหมอกพัดผ่านมา ทุกสิ่งก็มีชีวิตใหม่
    น้ำค้างทำให้แผ่นดินแห้งผากได้รับความสดชื่น
    23พระเจ้าทรงควบคุมห้วงสมุทรตามแผนการของพระองค์
    และทรงปลูกเกาะต่างๆไว้ที่นั่น
    24ผู้แล่นเรือเล่าถึงภัยในทะเล
    เมื่อฟังเรื่องที่เขาเล่า เราก็แปลกใจ
    25ที่นั่นมีสิ่งแปลกประหลาดน่าพิศวงมากมาย
    มีสัตว์นานาชนิดและสัตว์ทะเลใหญ่โต
    26พระองค์ทรงบันดาลให้ผู้ส่งข่าวของพระองค์เดินทางอย่างปลอดภัย
    ทุกอย่างดำเนินไปตามพระวาจา
    27เรายังพูดถึงเรื่องนี้ได้อีกมากมายไม่มีวันจบสิ้น
       ขอพูดแต่เพียงว่า “พระองค์ทรงเป็นทุกสิ่ง”e
    28เราจะมีกำลังสรรเสริญพระองค์ได้จากที่ใดเล่า
    พระองค์ทรงยิ่งใหญ่เหนือพระราชกิจทุกสิ่งที่ทรงกระทำ
    29องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นที่เกรงขามและทรงยิ่งใหญ่
    พระอานุภาพของพระองค์น่าพิศวง
    30จงถวายพระเกียรติยกย่ององค์พระผู้เป็นเจ้าตามความสามารถของท่าน
    จงยกย่องพระองค์เต็มกำลังของท่าน
    อย่าเหน็ดเหนื่อยเลย
    เพราะท่านไม่มีวันจะทำให้เสร็จสิ้นไปได้
    31ผู้ใดเล่าได้เห็นพระองค์ แล้วพรรณนาถึงพระองค์ได้
      ผู้ใดเล่าจะสรรเสริญความยิ่งใหญ่ของพระองค์ได้ดังที่ทรงเป็น
    32ยังมีสิ่งเร้นลับอีกมากมายที่ใหญ่กว่านี้
    เพราะเราเห็นพระราชกิจของพระองค์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
    33องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตทุกสิ่ง
    และประทานปรีชาญาณแก่ผู้ที่ยำเกรงพระองค์