บทประพันธ์เชิญชวนให้แสวงหาปรีชาญาณe
    13เมื่อยังหนุ่ม ก่อนจะเดินทางไปที่ต่างๆ
    ข้าพเจ้าอธิษฐานแสวงหาปรีชาญาณ
    14ข้าพเจ้ายืนอยู่หน้าพระวิหาร ปรารถนาจะได้ปรีชาญาณ
    และจะแสวงหาปรีชาญาณจนถึงที่สุด
    15จิตใจข้าพเจ้ายินดีเมื่อปรีชาญาณเจริญเติบโต
    เหมือนเถาองุ่นออกดอกจนเกิดผลสุก
    เท้าของข้าพเจ้าเดินไปตามทางตรง
    ข้าพเจ้าติดตามรอยเท้าของปรีชาญาณตั้งแต่วัยหนุ่ม
    16เมื่อเงี่ยหูฟังเพียงเล็กน้อย ข้าพเจ้าก็ได้รับปรีชาญาณ
    และพบคำสั่งสอนมากมายสำหรับตน
    17เมื่อข้าพเจ้าก้าวหน้าเพราะปรีชาญาณ
    ข้าพเจ้าจะถวายเกียรติแก่ผู้สอนปรีชาญาณให้ข้าพเจ้าf
    18ข้าพเจ้าตกลงใจจะนำปรีชาญาณมาปฏิบัติ
    ข้าพเจ้าเคยมีความกระตือรือร้นใฝ่หาความดี
    ข้าพเจ้าจะไม่ต้องอับอายg
    19ข้าพเจ้าทุ่มเทจิตใจใฝ่หาปรีชาญาณ
    ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติอย่างเคร่งครัด
    ข้าพเจ้าชูมือสู่เบื้องบน
    เป็นทุกข์ใจที่หลายคนไม่รู้จักปรีชาญาณh
    20จิตใจข้าพเจ้าใฝ่หาปรีชาญาณ
    ข้าพเจ้าก็พบปรีชาญาณในความบริสุทธิ์
    ข้าพเจ้าได้รับความเข้าใจพร้อมกับปรีชาญาณตั้งแต่แรก
    ข้าพเจ้าจึงจะไม่ละทิ้งiปรีชาญาณเป็นอันขาด
    21จิตใจข้าพเจ้ากระตือรือร้นแสวงหาปรีชาญาณ
    ข้าพเจ้าจึงได้รับปรีชาญาณเป็นสมบัติล้ำค่า
22องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานคำพูดแก่ข้าพเจ้าเป็นรางวัล
ข้าพเจ้าจึงใช้ถ้อยคำเหล่านี้สรรเสริญพระองค์
23ท่านทั้งหลายที่ต้องการคำสั่งสอน จงเข้ามาพบข้าพเจ้าเถิด
จงมาพำนักอยู่ในบ้านอบรมของข้าพเจ้า
24ทำไมท่านจึงบ่นว่าท่านไร้คำสั่งสอน
ขณะที่จิตใจของท่านกระหายหาคำสั่งสอนเหล่านี้อย่างมาก
25ข้าพเจ้าได้อ้าปากพูดว่า
“จงมาซื้อหาคำสั่งสอนโดยไม่ต้องเสียเงิน
26จงรับคำสั่งสอนเป็นเสมือนแอกมาสวมคอไว้
จิตใจของท่านจงรับคำสั่งสอนเถิดj
คำสั่งสอนนี้อยู่ใกล้ชิดและพบได้โดยง่าย
27ท่านทั้งหลายจงมองด้วยตนเองเถิด ข้าพเจ้าออกแรงเพียงเล็กน้อย
แต่ได้รับการพักผ่อนมากมาย
28จงซื้อหาคำสั่งสอนไม่ว่าจะต้องใช้เงินจำนวนเท่าใดk
แล้วท่านจะได้ทองคำมากมายเพราะคำสั่งสอนนั้น
    29จิตใจของท่านจงยินดีในพระเมตตาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
    อย่าละอายที่จะสรรเสริญพระองค์
    30จงทำงานของท่านให้เสร็จก่อนกำหนดเวลา
    แล้วพระเจ้าจะประทานบำเหน็จรางวัลแก่ท่านตามกำหนดเวลาของพระองค์l