วันจันทร์ สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรรมดา

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 8:18-22)                                  

พระเยซูเจ้าทรงเห็นประชาชนห้อมล้อมพระองค์ จึงทรงสั่งบรรดาศิษย์ให้ข้ามทะเลสาบไปอีกฝั่งหนึ่ง ธรรมาจารย์คนหนึ่งเข้ามาทูลว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าอยากติดตามพระองค์ไปทุกแห่งที่พระองค์จะเสด็จ” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรแห่งมนุษย์ไม่มีที่จะวางศีรษะ” ศิษย์อีกคนหนึ่งทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน” แต่พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามา และปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด” 

มธ 8:18-22 การเป็นศิษย์ หมายถึงการติดตามพระคริสตเจ้าอย่างไม่มีเงื่อนไขด้วยการอุทิศตนทั้งครบ ดังนั้น คำตอบที่พระเยซูเจ้าทรงให้กับผู้ที่ต้องการไปฝังศพบิดาของเขา (แน่นอนว่า ต้องรอจนกว่าบิดาของเขาจะเสียชีวิตก่อน เขาถึงจะติดตามพระเยซู) จึงไม่ได้หมายความถึงการละเลยต่อหน้าที่ของตนและต่อความเคารพที่ต้องมีต่อบิดามารดาของเรา แต่บ่งบอกว่าความพร้อมที่จะตอบรับการติดตามพระคริสตเจ้าด้วยสิ้นสุดจิตใจนั้นต้องมาก่อนสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น บางคนถูกเรียกให้เลียนแบบชีวิตของพระคริสตเจ้าอย่างใกล้ชิดมากขึ้นด้วยการปฏิบัติตามคำแนะนำของพระวรสารในด้าน ความยากจน ความบริสุทธิ์ และความนบนอบ

  CCC ข้อ 2444 “ความเอาใจใส่ของพระศาสนจักรต่อผู้ยากไร้ […] ยังคงดำเนินเป็นธรรมเนียมตลอดมา” เรื่องนี้ได้รับพลังบันดาลใจจากการประกาศข่าวดีเรื่องความสุขแท้ จากความยากจนของพระเยซูเจ้าและการที่ทรงเอาพระทัยใส่ต่อผู้ยากไร้ ความเอาใจใส่ต่อผู้ยากไร้ยังต้องนับว่าเป็นเหตุผลของหน้าที่ที่จะต้องทำงานเพื่อจะได้มีความสามารถที่จะช่วยเหลือผู้มีความจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ เรื่องนี้ไม่ครอบคลุมเพียงความยากไร้ด้านวัตถุเท่านั้น แต่ยังครอบคลุมถึงความยากไร้ ด้านวัฒนธรรมและศาสนาอีกหลายรูปแบบด้วย

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)