แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

QA79

คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก CCC ข้อ 2846 คำขอข้อนี้เข้าไปถึงรากของคำขอก่อนหน้านี้ เพราะบาปของเราล้วนเป็นผลมาจากการยอมทำตามการประจญ เราวอนขอพระบิดาของเราให้ช่วยเราไม่ให้แพ้การประจญ (หรือตามตัวอักษร“อย่าทรงนำเราเข้าไปในการทดลอง”) ภาษากรีกคำนี้ใช้ถ้อยคำ คำเดียวแปลได้ยาก ถ้อยคำนี้มีความ

หมายว่า “อย่ายอม อย่าอนุญาตให้เข้าไป” “อย่าปล่อยให้เราพ่ายแพ้แก่การทดลอง” “ความชั่วไม่อาจผจญพระเจ้าได้ และพระองค์ไม่ทรงผจญผู้ใด” (ยก 1:13) แต่ตรงข้าม ทรงประสงค์ช่วยเราให้พ้นจากการผจญ เราวอนขอพระองค์อย่าทรงปล่อยเราให้เราเข้าไปในทางที่นำเราไปหาบาป ให้เราต้องเข้าไปอยู่ในการต่อสู้ระหว่าง “เนื้อหนัง (หรือ “ธรรมดาฝ่ายต่ำ”) กับพระจิตเจ้า”อยู่ตลอดเวลา คำขอข้อนี้จึงวอนขอพระจิตเจ้าให้เรารู้จักแยกแยะและมีกำลังที่จะเอาชนะความชั่วให้ได้

ข้อ 2847 พระจิตเจ้าทรงบันดาลให้เรารู้จักแยกแยะระหว่างการทดสอบที่จำเป็นสำหรับความก้าวหน้าด้านจิตใจ และมุ่งหา “คุณธรรมที่แท้จริง” กับการผจญที่นำไปหาบาปและความตาย เรายังต้องแยกแยะระหว่าง “ถูกผจญ” และ “ยอมแพ้” แก่การผจญ ในที่สุด การรู้จักแยกแยะยังเปิดเผยให้เรารู้จักการมุสาของการประจญ ซึ่งดูภายนอกเกี่ยวกับเรื่อง “ดี […] งดงามชวนมองและยังน่าปรารถนา” (ปฐก 3:6) แต่โดยแท้จริงแล้ว ผลของมันก็คือความตาย “พระเจ้าไม่ทรงบังคับให้เราต้องทำดีด้วยความจำเป็น แต่โดยอิสระ [...] การประจญนี้จึงมีประโยชน์ด้วย สิ่งที่อยู่ในใจของเรานั้นไม่มีใครรู้นอกจากพระเจ้า และบางทีเราเองก็ไม่รู้ด้วย แต่สิ่งเหล่านี้ย่อมปรากฏออกมาโดยการประจญ เพื่อเราจะได้รู้จักตัวเองด้วยว่าเราเป็นอย่างไร แต่เมื่อเรารู้จักตัวเองแล้ว เราก็รู้ว่าเราอยากทำชั่วหรือเปล่า และเรายังอาจขอบพระคุณสำหรับความดีที่ปรากฏให้เรารู้โดยการประจญเหล่านี้ด้วย”

ข้อ 2848 “ไม่ให้แพ้การผจญ” (ตามตัวอักษรว่า “ไม่ถูกนำเข้าสู่การผจญ”) ยังหมายถึงการตัดสินใจ “ทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ใด ใจของท่านก็จะอยู่ที่นั่นด้วย […] ไม่มีใครเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนายได้” (มธ 6:21,24) “ถ้าเรามีชีวิตเดชะพระจิตเจ้า เราจงดำเนินชีวิตตามพระจิตเจ้าด้วย” (กท 5:25) พระบิดาประทานพลังให้เราในการ “เห็นพ้อง” เช่นนี้กับพระจิตเจ้า “ท่านทั้งหลายไม่เคยเผชิญกับการผจญใดๆ ที่เกินกำลังมนุษย์ พระเจ้าทรงซื่อสัตย์ พระองค์จะไม่ทรงอนุญาตให้ท่านถูกผจญเกินกำลังของท่าน แต่เมื่อถูกผจญ พระองค์จะประทานความสามารถให้ท่านยืนหยัดมั่นคงและหาทางออกได้” (1 คร 10:13)