คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก CCC ข้อ 1855 บาปหนัก ทำลายความรักในใจมนุษย์เพราะการฝ่าฝืนกฎหมายสำคัญของพระเจ้า ทำให้มนุษย์ออกห่างจากพระเจ้าผู้ทรงเป็นจุดหมายสุดท้ายและความสุขของเขา โดยชอบความดีที่ด้อยกว่าพระองค์ 

บาปเบา ยอมให้ความรักยังคงอยู่ แม้ว่าทำร้ายและทำให้ความรักบาดเจ็บ

 ข้อ 1875 บาปเบาก่อให้เกิดความสับสนทางศีลธรรมที่ยังแก้ไขได้อาศัยความรักที่บาปเบายังยอมให้มีเหลืออยู่อีกในตัวเรา

ข้อ 1863 บาปเบาทำให้ความรักอ่อนแอลง แสดงถึงความพึงพอใจไร้ระเบียบต่อสิ่งสร้าง ขัดขวางไม่ให้วิญญาณก้าวหน้าในการปฏิบัติคุณธรรมและในการดำเนินชีวิตตามศีลธรรมความดี บาปเบาสมรับโทษชั่วคราว บาปเบาที่จงใจทำและยังคงไม่สำนึกผิดค่อยๆ ทำให้เราพร้อมที่จะทำบาปหนัก

ถึงกระนั้น บาปเบาก็ไม่ทำลายพันธสัญญาของเรากับพระเจ้า และมนุษย์อาจแก้ไขได้โดยร่วมมือกับพระหรรษทานของพระเจ้า “(บาปเบา)ไม่ทำให้สูญเสียพระหรรษทานหรือมิตรภาพกับพระเจ้า ความรักและความสุขนิรันดร” 

“ตราบใดที่ยังมีเนื้อหนังร่างกาย มนุษย์ไม่อาจไม่มีแม้แต่บาปเบาได้ แต่ก็อย่าประมาทสิ่งที่เราเรียกว่าบาปเบา นี้ ถ้าท่านประมาทเมื่อชั่งดู ก็จงกลัวเมื่อนับจำนวน บาปเบาหลายๆ บาปทำให้เกิดหนึ่งบาปหนัก นํ้าหลายๆ หยดทำให้แม่นํ้าเต็ม เมล็ดข้าวหลายๆ เมล็ดทำให้เกิดกองข้าว และยังมีความหวังอะไรอีก? ก่อนอื่นหมด มีการสารภาพบาป....”