เราจะได้รับการช่วยให้รอดพ้นได้อย่างไร
ไม่มีมนุษย์คนใดสามรถช่วยตนเองให้รอดพ้นได้ คริสตชนเชื่อว่าพระเจ้าทรงช่วยเขาให้รอดพ้น เพื่อจุดประสงค์นี้ พระเจ้าทรงส่งพระเยซูคริสตเจ้า พระบุตรของพระองค์ลงมาในโลก การช่วยให้รอดพ้นสำหรับเราหมายความว่า เราเป็นอิสระจากอำนาจของบาปโดยพระจิตเจ้า และได้รับการนำกลับมาจากอาณาจักรแห่งความตายมาสู่ชีวิตที่ไม่รู้จบ มีชีวิตอยู่ในการประทับอยู่ของพระเจ้า (1987-1995, 2017-2020)
นักบุญเปาโลให้ข้อสังเกตว่า “ทุกคนกระทำบาปและขาดพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า” (รม 3:23) บาปไม่สามารถมีอยู่ได้อย่างสิ้นเชิงในการประทับอยู่ของพระเจ้า ในผู้ที่มีความยุติธรรมและความดี ถ้าบาปไม่มีคุณค่าอะไรเลย แล้วคนบาปเล่าจะเป็นอย่างไร ในความรักของพระองค์ พระเจ้าทรงพบวิธีทำลายบาปแต่ช่วยชีวิตคนบาป พระองค์ทรงกระทำให้พระองค์เอง “ชอบธรรม” กล่าวคือ เป็นความชอบธรรม (righteous หรือ just) ด้วยเหตุนี้ ในสมัยโบราณจึงเรียกการช่วยให้รอดว่าความชอบธรรม (justification) เรามิได้กระทำด้วยพละกำลังของเราเอง มนุษย์ไม่สามารถให้อภัยบาปของตนเอง หรือช่วยชีวิตของตนเองให้พ้นจากความตายได้ ด้วยเหตุนี้พระเจ้าจึงทรงกระทำแทนเราด้วยความรักเมตตา มิใช่เพราะเราสมควรได้รับหรือด้วยบุญกุศลของเรา ในศีลล้างบาปพระเจ้าทรงประทาน “ความเที่ยงธรรมที่พระเจ้าทรงช่วยให้รอดพ้น ซึ่งพระองค์ประทานให้ทุกคนที่มีความเชื่อในพระเยซูคริสตเจ้า” (รม 3:22) โดยทางพระจิตเจ้าผู้ทรงหลั่งลงมาให้หัวใจของเรา เรามีส่วนร่วมในการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้า คือเราตายต่อบาปและเกิดใหม่มีชีวิตในพระเจ้า พระพรของพระเจ้า ความเชื่อ ความหวัง และความรักมาสู่เรา และทำให้เราสามารถมีชีวิตอยู่ในความสว่างและนอบน้อมต่อพระประสงค์ของพระเจ้า
ความชอบธรรม(JUSTIFICATION)
เป็นความคิดที่สำคัญจาก “คำสอนเรื่องพระหรรษทาน” ซึ่งหมายถึงการฟื้นฟูความสัมพันธ์อย่างถูกต้องระหว่างพระเจ้าและมนุษย์ มีแต่พระเยซูคริสตเจ้าเท่านั้นที่ทรงบรรลุเป้าหมายความสัมพันธ์อย่างถูกต้องนี้ (“ความเที่ยงธรรม”) เราสามารถเข้ามาถึงความชอบธรรมนี้ได้อีกเฉพาะในการประทับอยู่ของพระเจ้า ถ้าเรา“ได้รับความชอบธรรม”โดยพระคริสตเจ้า กล่าวคือ การเข้าไปในความสัมพันธ์อย่างครบถ้วนกับพระเจ้า ดังนั้น การเชื่อจึงหมายถึงการยอมรับความเที่ยงธรรมของพระเยซูเจ้าเพื่อตนเองและของชีวิตของผู้ใดผู้หนึ่ง
ท่านได้รับความรอดพ้นเพราะพระหรรษทานอาศัยความเชื่อ ความรอดพ้นนี้มิได้มาจากท่าน แต่เป็นของประทานจากพระเจ้า มิได้มาจากการกระทำใดๆ ของท่าน เพื่อมิให้ใครโอ้อวดตนได้
เอเฟซัส 2:8-9
พระเจ้าไม่เคยประทานสิ่งที่ด้อยกว่าพระองค์เอง
นักบุญออกัสติน
(354-430)
