ใครเป็นผู้ก่อตั้งศีลอภัยบาป
              พระเยซูเจ้าเป็นผู้ก่อตั้งศีลอภัยบาป เมื่อพระองค์ทรงแสดงพระองค์กับบรรดาอัครสาวกในวันปัสกา และทรงสั่งพวกเขาว่า “จงรับพระจิตเจ้าเถิด ท่านทั้งหลายอภัยบาปของผู้ใด บาปของผู้นั้นก็ได้รับการอภัย ท่านทั้งหลายไม่อภัยบาปของผู้ใด บาปของผู้นั้นก็ไม่ได้รับการอภัยด้วย” (ยน 20:22–23) (1439,1485)

ไม่มีที่ไหนเลยที่พระเยซูเจ้าทรงแสดงความงดงามได้มากกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในศีลอภัยบาป ในอุปมาเรื่องลูกล้างผลาญ เราหลงผิด เราเสียไป ไม่สามารถสู้อีกต่อไป แต่กระนั้น พระบิดาของเราทรงรอคอยด้วยความยิ่งใหญ่ อย่างแท้จริง ด้วยความปรารถนาอย่างไม่สิ้นสุด เมื่อเรากลับมาพระองค์ทรงอภัยให้เรา ทรงรับเราไว้อีก ให้อภัยบาปของเรา เป็นพระเยซูเจ้าเองที่ทรงให้อภัยบาปส่วนตัวจำนวนมากมาย ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพระองค์มากกว่าการทำอัศจรรย์ พระองค์ทรงถือว่าสิ่งนี้เป็นเครื่องหมายของการประทับอยู่ของพระอาณาจักรพระเจ้า ซึ่งบาดแผลทุกอย่างได้รับการรักษาให้หาย น้ำตาทุกหยดได้รับการเช็ด พระเยซูเจ้าทรงให้อภัยบาปด้วยอำนาจของพระจิต และพระองค์ทรงส่งมอบอำนาจนี้ให้กับบรรดาอัครสาวก เราตกอยู่ในอ้อมแขนของพระบิดาเจ้าสวรรค์เมื่อเราไปหาพระสงฆ์ และสารภาพบาป 314, 524

บุตรจึงพูดกับบิดาว่า “พ่อครับ ลูกทำบาปผิดต่อสวรรค์ และต่อพ่อ ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก” แต่บิดาพูดกับคนใช้ว่า “เร็วเข้า จงไปนำเสื้อสวยที่สุดมาสวมให้ลูกเรา นำแหวนมาสวมนิ้ว นำรองเท้ามาใส่ให้”
ลูกา 15:21-22

การเป็นทุกข์ถึงบาปคืออะไร คือความเสียใจอย่างยิ่งใหญ่ต่อความจริงว่าเราเป็นตามวิธีที่เราเป็น 
มารีย์ วอน เอ็บเนอร์ เอ็น เธรินบาร์ค
(1830 -1916 นักเขียนชาวออสเตรีย)