จะเคารพพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเป็นเจ้าได้อย่างไร (2142-2149, 2160-2162)
พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเป็นเจ้าได้รับการเคารพด้วยการวิงวอน การถวายพระพร  และการถวายเกียรติ ดังนั้นจึงห้ามการออกพระนามของพระเป็นเจ้าในทางผิด เพื่อทำให้ความผิดหนักเป็นสิ่งถูกต้อง และการใช้พระนามของพระองค์ในทางที่ผิด เช่น การสบประมาทซึ่งโดยธรรมชาติของมันเป็นบาปหนัก การด่าแช่ง และความไม่ซื่อสัตย์ต่อคำสัญญาที่ได้กระทำไว้ในพระนามของพระเป็นเจ้า

ทำไมจึงห้ามการสาบานเท็จ (2150-2151, 2163-2164)
ที่ห้ามเพราะเป็นการเรียกหาพระเป็นเจ้า ผู้ทรงเป็นองค์ความจริงให้มาเป็นพยานต่อการโกหก

“อย่าสาบาน โดยพระผู้สร้างหรือสิ่งถูกสร้าง ถ้าไม่ใช่เพื่อความจริง ความจำเป็นและความเคารพ”(นักบุญอิกญาซีโอ แห่งโลโยลา)

การสาบานเท็จคืออะไร (2152-2155)
การสาบานเท็จคือ การให้คำมั่นสัญญาภายใต้การสาบาน โดยตั้งใจว่าจะไม่ถือตาม หรือกระทำผิดต่อคำสัญญาที่ได้กระทำภายใต้การสาบาน การสาบานเท็จเป็นบาปหนักผิดต่อพระเป็นเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ต่อพระสัญญาของพระองค์เสมอ