พระศาสนจักร
การมีความเชื่อเดียวกัน มีความรักซึ่งกันเละกัน มีความหวังเป็นหนึ่งเดียวกันว่า ผู้เชื่อทุกคนจะได้กลับถึงบ้านนิรันดรของพระเจ้าด้วยกันเหล่านี้คือชีวิตของผู้ร่วมเป็นครอบครัวเดียวกับพระเยซูคริสต์ หลังจากเริ่มทำพันธกิจข่าวประเสริฐ บรรดาสานุศิษย์ในยุคแรกที่ดำเนินชีวิตตามที่กล่าวมาได้รวมตัวกัน และประกาศตัวเป็นพระศาสนจักรของพระคริสต์ คำว่าพระศาสนจักร มาจากภาษากรีกว่า เอลเคเซีย (ekklesia) ซึ่งหมายถึงชุมชนของพระเยซู หรือพระศาสนจักรของพระเยซู และคนเหล่านี้คือผู้ที่พระเจ้าทรงเติมเต็มด้วยพระจิต แล้วศีรษะของคนกลุ่มนี้คือพระคริสต์ มีสัตบุรุษเป็นอวัยวะต่างๆ ที่ประกอบกันขึ้นเป็นกายเดียวกันในพระคริสต์ โดยมีพระจิตผู้ซึ่งพระเยซูทรงส่งมาตามพระสัญญาเป็นผู้ประสานให้กายนี้เป็นหนึ่งเดียวกัน และพระศาสนจักรของพระคริสต์นี้เป็นประชากร หรือชนชาติใหม่ในพระเจ้าผู้ทรงเป็นแหล่งชีวิตของพระศาสนจักร
สรุปก็คือ หลังจากความตายและการกลับคืนชีพของพระเยซู ชนชาติที่มีคุณค่าสมควรแก่การเป็น “ชนชาติของพระเจ้า” ไม่ใช่มีแต่อิสราเอลเท่านั้น แต่รวมถึงกลุ่มของสัตบุรุษจากทุกชนชาติหรือประชากรใหม่ที่บังเกิด โดยพันธสัญญาใหม่ระหว่างพระเจ้ากับมนุษยชาติโดยทางพระเยซู เป็นกลุ่มชนซึ่งพระเยซูทรงซื้อคืนจากการเป็นทาสของบาป และเข้าสู่ความเป็นหนึ่งเดียวกันโดยพระจิต ทุกชีวิตที่เป็นชนชาติใหม่เหล่านี้ เป็นบุตรของพระเจ้า เป็นผู้ซึ่งพระองค์ทรงปลดปล่อยให้เป็นไทแล้ว และแต่ละคน “มีความเท่าเทียมกันในศักดิ์ศรี และกิจการเดียวกัน” (สภาสังคายนาวาติกันที่ 2)
หัวใจของพระบัญญัติที่ชนชาติใหม่นี้ยึดถือคือ หลักคำสอนของพระเยซูที่ว่า “จงรักกันเหมือนดังที่เรารักท่าน” (ยอห์น 15:12) เมื่อ ใดที่พวกเขาชุมนุมกันเพื่อประกาศความเชื่อ เสริมสร้างเลี้ยงดูความรักและบำรุงรักษาความหวังใจซึ่งกันและกัน เมื่อนั้นคือเวลาที่พระศาสนจักรหนึ่งเดียวของพระคริสต์บังเกิดเป็นจริงขึ้น ถึงแม้ว่าในการชุมนุมนั้นจะมีผู้คนเพียงน้อยนิด นี่ก็เป็นการเกิดขึ้นจริงของพระศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าที่มีพระเยซูประทับอยู่ด้วย เพราะพระเยซูทรงสัญญาว่า “ที่ใดมีสองหรือสามคนชุมนุมกันในนามของเรา เราอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขา” (มัทธิว 18:20)
