1. คำ “คริสตชน คริสเตียน คริสตัง (คริสต+องค์) มาจากคำ “คริสต์” คริสตชนจึงแปลว่า ผู้นับถือพระคริสตเจ้า เมื่อพูดว่าใครผู้หนึ่ง “ดำรงชีวิตแบบคริสตชน” ย่อมหมายความว่าผู้นั้นตัดสินใจแน่วแน่เด็ดขาดที่จะจงรักภักดี และเดินตามพระฉบับแบบของพระคริสตเจ้า นับเป็นการมีชีวิตร่วมสนิทกับพระองค์ ผู้เป็นพระเชษฐาพระผู้ไถ่ และเจ้านายของมนุษย์ทั้งหลาย
2. พระคริสตเจ้าทรงเป็นผู้กระตุ้นปลุกชีวิตของคริสตชน เป็นแบบฉบับของคริสตชนไม่ว่าในกิจการใดๆในเหตุการณ์ต่างๆของชีวิต ไม่ว่าเวลายินดีหรือขัดสน ไม่ว่าเวลาทำงานหรือหยุดพักผ่อน รวมถึงเวลาเสี่ยงภัยและประจญภัย ตลอดเวลากระสับกระส่ายใกล้จะตาย คริสตชนสามารถมองดูพระเยซูคริสตเจ้า ผู้เสด็จมาก่อนและสอนว่า ต้องไปหาพระเป็นเจ้าอย่างไร คริสตชนเมื่ออ่านพระวรสารบ่อยๆจนคุ้น ก็จะพบพระวาจาและพระฉบับของพระคริสตเจ้า ซึ่งทรงแนะให้ประพฤติอย่างไรในภาวะการณ์ต่างๆ

3. การถือตามพระฉบับแบบของพระคริสตเจ้าทุกๆเวลานั้น ไม่ใช่เป็นเพียงการเอาอย่างในข้อปลีกย่อยภายนอกเท่านั้นที่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แต่เป็นการลอกแบบสภาพจิตใจ ซึ่งพระคริสตเจ้าได้สำแดงให้เห็นประจักษ์ในพระชนม์ชีพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการรับทนทรมานและสิ้นพระชนม์ของพระบิดาและความรักต่อมนุษย์ด้วยน้ำใจกว้างขวาง ตามที่พระองค์ตรัสว่า “เราไม่ได้มาเพื่อให้คนอื่นรับใช้ แต่เพื่อรับใช้ผู้อื่นและอุทิศชีวิตเป็นค่าไถ่มนุษย์ทั้งหลาย” (มธ.20.28) อัครธรรมทูตเปาโลก็เขียนไว้ว่า “ขอให้พวกท่านมีความรู้สึกแบบเดียวกับที่มีอยู่ในองค์พระเยซูคริสตเจ้าเถิด” (ฟป.2.5)
4. ความพยายามของคริสตชนที่จะถือตามพระคริสตเจ้านี้ พระจิตเป็นผู้ปลุกให้เกิดขึ้นและบำรุงให้คงอยู่ พระจิตเป็นผู้เปลี่ยนแปลงภายในคริสตชน และดลใจให้มีความรู้สึกเหมือนกับพระคริสตเจ้า คือให้มีความจงรักภักดีเยี่ยงบุตรต่อพระบิดาและให้มีน้ำใจดีต่อมนุษย์ คริสตชนที่มีผู้นำทางเช่นนี้ย่อมปฏิบัติการต่างๆได้เยี่ยงบุตรของพระเป็นเจ้า และเดินตามรอยพระยุคลบาทของพระคริสตเจ้าอย่างอิสระ