พระวาจาของพระเจ้าและความรักในเชิงปฏิบัติ


103.    การอุทิศตนเพื่อความยุติธรรม การคืนดีกันและสันติ มีพื้นฐานเบื้องต้นและความสมบูรณ์อยู่ที่ความรักที่พระเจ้าทรงเปิดเผยในองค์พระคริสตเจ้า. เมื่อได้ฟังการเป็นพยานยืนยันที่แสดงออกในสมัชชา เราก็เห็นชัดเจนยิ่งขึ้นว่าพระวาจาของพระเจ้าที่ต้องฟังด้วยความรักนั้นมีความสัมพันธ์กับการรับใช้เพื่อนพี่น้องด้วยใจกว้าง ผู้มีความเชื่อทุกคนสังเกตเห็นว่าจำเป็น “ต้องเปลี่ยนพระวาจาที่ได้ฟังให้เป็นกิจการแสดงความรัก เพราะด้วยวิธีนี้เท่านั้นการประกาศพระวรสารจึงน่าเชื่อถือ แม้แต่ละคนจะมีความอ่อนแอส่วนตัวก็ตาม”  พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านไปในโลกทรงทำความดี (เทียบ กจ 10:38) เมื่อเราเต็มใจฟังพระวาจาของพระเจ้าในพระศาสนจักร “ความรักและความยุติธรรมโดยเฉพาะต่อคนยากจน”ก็ถูกปลุกขึ้น  เราต้องไม่ลืมเลยว่า “ความรัก – charity – จำเป็นเสมอ แม้ในสังคมที่มีความยุติธรรมดีมากแล้วด้วย....ถ้าใครต้องการปลีกตนออกไปจากความรัก เขาก็จะปลีกตนออกจากมนุษย์ในฐานะที่เป็นมนุษย์ด้วย”  ข้าพเจ้าจึงอยากจะเตือนผู้มีความเชื่อทุกคนให้รำพึงบ่อยๆถึงคำยกย่องสรรเสริญความรัก ที่นักบุญเปาโลเขียนไว้ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจท่านเองด้วยว่า “ความรักย่อมอดทน มีใจเอื้อเฟื้อ ไม่อิจฉา ไม่โอ้อวดตนเอง ไม่จองหอง ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตัว ความรักไม่ฉุนเฉียว ไม่จดจำความผิดที่ได้รับ ไม่ยินดีในความชั่ว แต่ร่วมยินดีในความถูกต้อง ความรักให้อภัยทุกอย่าง เชื่อทุกอย่าง หวังทุกอย่าง อดทนทุกอย่าง ความรักไม่มีสิ้นสุด” (1 คร 13:4-8)
    ความรักต่อเพื่อนมนุษย์ ที่มีรากอยู่ในความรักของพระเจ้า ต้องทำให้เราอุทิศตนทำงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งในฐานะที่เป็นปัจเจกชนและเป็นสมาชิกของชุมชนของพระศาสนจักร ทั้งพระศาสนจักรท้องถิ่นและพระศาสนจักรสากล  นักบุญออกัสตนกล่าวว่า “สิ่งสำคัญที่สุด คือการเข้าใจว่าความรักเป็นความสมบูรณ์และจุดหมายของธรรมบัญญัติและของพระคัมภีร์....  ใครๆที่คิดว่าตนเข้าใจพระคัมภีร์หรือส่วนใดส่วนหนึ่งของพระคัมภีร์แล้ว แต่ไม่ใช้ความเข้าใจนั้นเพื่อเสริมสร้างความรักทั้งสองแบบ คือความรักต่อพระเจ้าและความรักต่อเพื่อนมนุษย์ เขาก็ยังไม่ได้เข้าใจพระคัมภีร์”