บทสรุป

พระวาจาสุดท้ายของพระเจ้า

121.    ข้าพเจ้าได้พิจารณาสมัชชาสากลครั้งที่ 12 ของบรรดาพระสังฆราชเรื่องพระวาจาของพระเจ้าในชีวิตและพันธกิจของพระศาสนจักร ได้พยายามรวบรวมและอธิบายเนื้อหาอย่างลึกซึ้ง มาจนถึงที่สุดแล้ว ข้าพเจ้าปรารถนาจะเตือนประชากรทั้งหมดของพระเจ้า ทั้งบรรดาผู้อภิบาล ผู้ถวายชีวิตแด่พระเจ้าและฆราวาสทุกคนอีกครั้งหนึ่ง ให้พยายามสร้างความคุ้นเคยกับพระคัมภีร์ยิ่งวันยิ่งมากขึ้น เราต้องไม่ลืมเลยว่ารากฐานของชีวิตจิตที่แท้จริงและเข้มแข็งก็คือพระวาจาของพระเจ้าที่ได้ประกาส รับฟัง เฉลิมฉลอง และไตร่ตรองในพระศาสนจักร  ความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดเช่นนี้กับพระวาจาของพระเจ้าจะทรงพลังมากขึ้น ถ้าเราจะสำนึกมากยิ่งขึ้นว่าเราอยู่ต่อหน้าพระวาจาสุดท้ายที่พระเจ้าตรัสถึงจักรวาลและประวัติศาสตร์ ไม่ว่าจะในพระคัมภีร์หรือในธรรมประเพณีที่สืบทอดต่อมาจนถึงปัจจุบันของพระศาสนจักร
    อารัมภบทพระวรสารของยอห์นชวนให้เราได้พิจารณาเห็นแล้วว่า สิ่งสร้างทั้งมวลมีความเป็นอยู่โดยมีพระวาจาเป็นเครื่องหมาย พระวาจา (หรือพระวจนาตถ์) สืบเนื่องมาจากพระบิดา และมาประทับท่ามกลางประชากรของพระองค์ แล้วจึงเสด็จกลับไปสถิตอยู่ในพระอุระของพระบิดาเพื่อจะทรงนำสิ่งสร้างทั้งมวลที่พระบิดาทรงสร้างในพระองค์ และอาศัยพระองค์ (พระวจนาตถ์) บัดนี้พระศาสนจักรปฏิบัติพันธกิจของตนขณะที่กำลังรอคอยอย่างกระหายให้ “เจ้าบ่าว”ทรงปรากฏมาในวาระสุดท้าย “พระจิตเจ้าตรัสพร้อมกับเจ้าสาวว่า ‘เชิญเสด็จมาเถิด’” (วว 22:17) การรอคอยนี้ไม่ใช่เพียงการรอรับ แต่เป็นการปฏิบัติงานที่มุ่งหน้าประกาศพระวาจาของพระเจ้าที่บำบัดรักษาโรคภัยและไถ่กู้มนุษย์ทุกคน ทุกวันนี้พระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพแล้วยังคงตรัสแก่พวกเราแต่ละคนว่า “จงออกไปทั่วโลกประกาศข่าวดีให้มนุษย์ทั้งปวง” (มก 16:15)