10. โยเซฟไปยังอียิปต์
ยาโคบรักโยเซฟมากกว่าบุตรชายคนอื่นๆ ของเขา    เขาให้เสื้อนอกอย่างดีแก่โยเซฟจึงทำให้คนอื่นๆ อิจฉา        วันหนึ่งยาโคบส่งโยเซฟไปหาพี่ชายของเขาในทุ่งหญ้า    พวกพี่ๆ จึงช่วยกันจับโยเซฟและจับเขาโยนลงในบ่อว่างเปล่าบ่อหนึ่ง    ครั้งแรกเขาต้องการจะฆ่าโยเซฟแต่ต่อมาเขาเหล่านั้นได้ขายโยเซฟให้กับพ่อค้าชาวอิชมาแอลเป็นเงินหนักยี่สิบบาท    พวกพี่ชายของเขาเอาเสื้อยาวของเขา จุ่มเลือดแพะ  ส่งเสื้อนั้นไปให้บิดาดูพร้อมกับบอกว่า "เราพบเสื้อนี้ คุณพ่อจงดูเถิดว่าเป็นเสื้อของลูกคุณพ่อหรือไม่"  ยาโคบจำได้พูดว่า "ใช่แล้ว เป็นเสื้อของลูกฉัน สัตว์ร้ายคงกัดกินเขาแล้ว    โยเซฟคงถูกมันฉีกเนื้อละเอียดแล้ว"  ยาโคบฉีกเสื้อผ้าของตน เอาผ้ากระสอบมาคาดเอว แสดงความเสียใจ เขาไว้ทุกข์ให้บุตรชายอยู่หลายวัน
โยเซฟไปประเทศอียิปต์กับพ่อค้า    และที่นั่นเขาได้ถูกขายต่อไปให้โปทิฟาร์ที่ปรึกษาของพระเจ้าฟาโรห์และผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์    โยเซฟทำงานให้โปทิฟาร์ และทุกสิ่งที่เขาทำก็เป็นไปด้วยดีเพราะว่าพระเจ้าอยู่กับเขา โปทิฟาร์จึงให้โยเซฟเป็นผู้รับใช้ส่วนตัว แต่งตั้งให้เขาดูแลบ้าน และทรัพย์สมบัติทั้งปวง    ภรรยาของโปทิฟาร์พยายามชักชวนให้มีความสัมพันธ์กับเธอแต่โยเซฟปฏิเสธ   นางจึงแกล้งใส่ร้ายโยเซฟกับสามีของนาง     โปทิฟาร์จึงจับโยเซฟขังคุก   
    ในขณะนั้นพนักงานถวายน้ำจัณฑ์และพนักงานเครื่องเสวยของกษัตริย์อียิปต์ก็ถูกขังคุกอยู่ด้วย     เขาทั้งสองต่างก็ฝันและได้เล่าความฝันให้โยเซฟฟัง    โยเซฟก็ได้อธิบายให้เขาทั้งสองได้ทราบว่าความฝันของเขาหมายความอย่างไรพนักงานถวายน้ำจัณฑ์จะได้รับการปล่อยตัวและกลับไปทำงานในหน้าที่เดิม    ส่วนพนักงานเครื่องเสวยจะถูกลงโทษประหารชีวิต    และทุกอย่างก็เป็นจริงอย่างที่โยเซฟบอก (ปฐก 37 : 39-40)