การกลับใจ (Conversion)
การกลับใจ มาจากคำว่า Conversion   เป็นคำที่มาจากภาษาลาติน มีความหมายว่า “หันไปทาง” (to turn toward) ในทางศาสนา คำว่า การกลับใจ หมายถึง การกลับใจไปหาพระเจ้า (a turning toward God)  อันเป็นความรู้สึกของคนบาปคนหนึ่ง  และยังหมายความถึง การหันไปหาพระศาสนจักรของพระเจ้า นั่นคือ การยอมรับข้อความเชื่อ (doctrine) และระเบียบข้อบังคับ (discipline) ของพระศาสนจักรว่าถูกต้องและมาจากความเชื่อ   ผู้ที่เป็นเช่นนี้เรียกว่า ผู้กลับใจ (convert)

การกลับใจคือ การเปลี่ยนแปลงชีวิตทั้งภายนอกและภายใน จิตสำนึก ทัศนคติ ความเข้าใจโลกและมนุษย์ และปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตประจำวันของเรา (renew/reform, total self – conversion)   หันกลับไปดำเนินชีวิตตามคุณค่าแห่งพระวรสาร รื้อฟื้นความสัมพันธ์กับเพื่อนมนุษย์ในฐานะที่เป็นภาพลักษณ์และเป็นบุตรของพระเจ้า ความสัมพันธ์กับธรรมชาติ          สิ่งแวดล้อมในฐานะที่เป็นสิ่งสร้างอันศักดิ์สิทธิ์และความสัมพันธ์กับพระเจ้า
พระผู้สร้างมนุษยโลกและจักรวาล “พระศาสนจักรเป็นผู้เผยแผ่ข่าวดี แต่ก่อนอื่น ต้องเผยแผ่ข่าวดีให้แก่ตนเอง... พระศาสนจักรเป็นประชากรของพระเจ้าที่อยู่ท่ามกลางโลก และถูกความฟุ้งเฟ้อในโลกประจญบ่อยๆ ตลอดเวลา ต้องการจะได้ยินการประกาศถึงกิจการอันมหัศจรรย์ของพระเจ้า (กจ.2.11)  ทำให้พระศาสนจักรหันกลับมาหาพระองค์”... โดยการนำของพระจิตเจ้า พระศาสนจักรผู้เป็นมารดาไม่เคยหยุดยั้ง ที่จะเร้าเตือนบรรดาลูกๆ ให้ชำระตนและรื้อฟื้นตนเสียใหม่  เพื่อว่า เครื่องหมายของพระคริสตเจ้า จะได้ฉายแสงบนใบหน้าของพระศาสนจักรให้เจิดจ้ายิ่งๆขึ้น” (พระธรรมนูญ “พระศาสนจักรในโลกสมัยนี้” ข้อ 15) ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้จากพระสังฆธรรมนูญ “จงกลับใจเสียใหม่”  (Paenitemini)