1 ตุลาคม

ระลึกถึงนักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู 

พรหมจารี และนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร

(St Thérèse of the Child Jesus, Virgin & Doctor, memorial)

มารี ฟร็องซัวส์ เทแรส (Marie Francoise Thérèse) เกิดเมื่อวันที่ 2 มกราคม ค.ศ. 1873  เป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนทั้งหมด 9 คน   จากครอบครัวที่ศรัทธาแห่งอะลังซอง (Alencon)  ประเทศฝรั่งเศส  ทั้งคุณพ่อ Louis และคุณแม่ Zelie  Martin ของท่านนักบุญเคยคิดที่จะเจริญชีวิตเป็นนักบวชมาก่อน  แต่พระเจ้าทรงทดแทนให้ท่านทั้งสองโดยรับลูกๆของพวกท่านถึง 5 คนให้ได้ไปเป็นนักบวช  หนูน้อยเทเรซาตั้งแต่อายุ 9 ขวบเป็นต้นมาได้พยายามตามบรรดาพี่ๆของเธอไปที่อารามคณะคาร์เมไลท์ไม่สวมรองเท้าที่เมือง ลีซีเออซ์ (Lisieux)  ขณะที่เธอมีอายุได้ 14 ปี  พระสังฆราชก็ยังพิจารณาเห็นว่าเธอยังเด็กไปที่จะเข้าอาราม  ดังนั้นในปีศักดิ์สิทธิ์เธอได้เดินทางไปที่กรุงโรม และได้ร้องขอเป็นการส่วนตัวต่อสมเด็จพระสันตะปาปาเลโอ ที่ 13  ให้อนุมัติแก่เธอเป็นพิเศษเพื่อจะได้เข้าอาราม  ในที่สุด ท่านก็ได้รับการต้อนรับให้เข้าอารามได้จาก Mother Prioress  ในขณะที่อายุเพียง 15 ปีเท่านั้น

ซิสเตอร์เทเรซา แห่งพระกุมารเยซู  ซึ่งใครๆก็เรียกเธอด้วยชื่อนี้  ได้รับคำชื่นชมโดยเห็นได้ชัดว่าเป็นผลิตผลแห่งพระหรรษทาน  เธอได้ก้าวหน้าอย่างมั่นคงและรวดเร็วในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์  จนกระทั่งเมื่ออายุ 22 ปีก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นนวกจารย์  - ความซื่อแบบเด็กๆ  ความสุภาพที่ปรากฏออกมาภายนอก  การเสียสละอุทิศตนอย่างสม่ำเสมอ  และความรักต่อพระเจ้าอย่างไม่มีขอบเขต  รวมถึงความไว้วางใจในพระองค์โดยสิ้นเชิง  สิ่งเหล่านี้คือคุณธรรมที่โดดเด่นในชีวิตของเธอ  "ไม่มีใครจะวอนขอมากเกินไปจากพระเจ้า  ผู้ทรงฤทธานุภาพและทรงเมตตาสงสาร  เขาจะได้รับจากพระองค์จริงๆตามสัดส่วนของความไว้วางใจที่เขามีต่อพระองค์"  แต่โดยผ่านทาง "หนทางเล็กๆ" (Little Way) ของเธอ  ในการกระทำหน้าที่เล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันอย่างครบครันด้วยความรักต่อพระเจ้า  ก็ได้กลายเป็นแบบอย่างและแรงบันดาลใจสำหรับคนธรรมดาอย่างมากมายนับไม่ถ้วน  ซึ่งเธอได้เปิดเผยในหนังสืออัตชีวประวัติที่มีชื่อเสียงของเธอที่ชื่อว่า  "เรื่องเล่าของวิญญาณดวงหนึ่ง" (The Story of a Soul)  ซึ่งเธอได้เขียนเพราะความนบนอบ  "อย่าทำตนให้เด่นในทุกสิ่ง  อย่าบ่นว่า  อย่าบอกว่าตนไม่สบาย  จงแสดงความเป็นมิตรอย่างพิเศษกับคนเหล่านั้นที่ใจจืดใจดำกับเรา  จงให้คำตอบอย่างหลักแหลมด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ"  - เหล่านี้คือ สิ่งที่เธอปฏิบัติจริง

ในช่วงระยะเวลาเก้าปีครึ่งในการใช้ชีวิตอยู่ในอารามเธอไม่ได้ทำตัวโดดเด่น  แต่กลับวางตัวเป็นธรรมชาติมากจนว่าเธอสามารถผ่านเวลานี้ไปโดยไม่เป็นที่สังเกต  สิ่งที่เธอตั้งใจทำเป็นพิเศษ  คือเธอรู้สึกว่าจะต้องช่วยบรรดาพระสงฆ์และบรรดามิชชันนารีของพระศาสนจักร  ดังนั้น เธอจึงสวดภาวนาและทำพลีกรรมเพื่อพวกเขา  และหลังจากการตายต่อตนเองทั้งร่างกายและจิตใจ (เธอเคยใฝ่ฝันจะเป็นมรณสักขีตั้งแต่วัยเด็ก)   เธอได้มอบถวายตนด้วยความอ่อนหวานและความอดทนขั้นวีรกรรม ให้เป็นเสมือนเชลยของความรักเปี่ยมเมตตาของพระเจ้า  เธอได้สิ้นชีพเพราะวัณโรคเมื่อวันที่ 30 กันยายน ค.ศ.1897 เมื่อมีอายุ 24 ปี  "มีเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำเมื่อเราอยู่ในโลกข้างล่างนี้  คือรักพระเยซูเจ้า  และช่วยวิญญาณต่างๆ ให้รอด  เพื่อพระองค์จะทรงได้รับความรักมากขึ้น"

ได้รับแต่งตั้งเป็นบุญราศี ในปี ค.ศ. 1923  และได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ปี ค.ศ.1925  โดยพระสันตะปาปาปีโอที่ 11  ชื่อของท่านนักบุญที่ว่า "ดอกไม้น้อยๆ" (the Little Flower) กลายเป็นชื่อที่คนรู้จักกันอย่างกว้างขวาง  ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของบรรดานักบิน  ของประเทศรัสเซีย  และพร้อมกับนักบุญฟรังซิสเซเวียร์ ของประเทศมิสซังทั้งหลาย  และท่านยังได้รับการประกาศเป็นนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักรในปี ค.ศ.1997 โดย นักบุญยอห์น ปอล ที่ 2  พระสันตะปาปา

(ถอดความโดย คุณพ่อวิชา  หิรัญญการ 

จากหนังสือ Saint Companions For Each Day

เขียนโดย A.J.M. Mausolfe  และ J.K. Mausolfe)